Burgemeester Van Woelderen in het stadhuis te Vlissingen
11", als enige Zeeuw in deze landelijke competitie
een hoge score! Tot 1907 blijft hij artillerist tot
een val van zijn paard en kniebreuk hem voor
tijdig met pensioen zendt. Evenals later vaker,
weet hij zich direct om te schakelen, gaat liggend
staatsexamen doen, vertaalt voor zijn genoegen
Xenophon's paardrijden2), dat later veel verkocht
wordt tot zijn eigen verbazing, en nu nóg gevraagd
wordt als een handleiding voor paardrijders! Hij
studeert rechten in Groningen, heeft zich voor
september 1914 voor het doctoraalexamen opge
geven, als in augustus de oorlog uitbreekt. Zijn
vrienden worden gemobiliseerd en weer geeft hij
een radicale wending aan zijn carrière. Hij geeft
zich op als vrijwilliger, wacht zijn examen niet af.
Hij wordt belast met het opzetten van een inter
nationale geheime inlichtingendienst. Zijn dagboek
uit de oorlogsjaren blijkt van historische waarde
te zijn3). Op 1 augustus 1919 wordt hij tot chef
staf van deze dienst benoemd maar nog eenmaal
loopt zijn levensweg radicaal anders. Op 1 oktober
1919 doet hij intrede in zijn geboorteplaats als
eerste burger. In 1926 trouwde hij met Cecile C.
Sprenger uit Middelburg. Van toen af was hij vast
besloten geen andere baan meer te accepteren.
Zelfs een ministerschap van waterstaat in de jaren
1930 tijdens zijn havenstrijd voor Vlissingen en het
burgemeester worden van Rotterdam in 1938 (toen
Oud voor Amsterdam gepolst werd) heeft hij af
gewimpeld, omdat hij een visie had voor Vlissingen
in Zeeland, die zelfs nu, 50 jaar later nog niet
door de nieuwste ontwikkelingen gedekt wordt.
Als burgemeester van een kleine stad heeft hij
zeer veel landelijke functies daarnaast vervuld. Er
bestaat nog een lijst van vierendertig functies.
Ik noem een enkele uit Persoonlijkheden in het
Koninkrijk der Nederlanden 4). Voorzitter van het
Groene Kruis (landelijk), mil. comm. Roode Kruis
(Zeeland), lid van de Capitulantenraad, voorzitter
Zeeuwse TBC-bestrijding, hoofdbestuur ANVV
(vreemdelingenverkeer), hoofdbestuur Kon. Ver.
voor de Luchtvaart. Beide laatste waren landelijke
functies. Daarnaast schreef hij artikelen in tijd
schriften, waarvan ik helaas geen overzicht heb
(ik ben dankbaar voor iedere aanwijzing van
lezers). Zijn hobby was geschiedkundig onderzoek
en genealogie. In de tweede wereldoorlog werd
hij in 1941 (illegaal) gewestelijk comandant van
de O.D. (ordedienst). Als zodanig verraden werd
hij in april 1943 opgepakt en verbleef tot decem
ber 1943 in de strafgevangenis te Scheveningen,
waaruit hij door eigen zwijgen en gebrek aan be
wijzen werd ontslagen en op Noord-Beveland
onderdook tot oktober 1944. Terug als burgemeester
in november 1944 werd hem nog de hoge post
aangeboden van toevoeging aan de staf van
Generaal Eisenhower. Zijn toen uitgeputte lichaam
liet dit niet meer toe, maar ook ten laatste kon
hij niet ontrouw worden aan zijn visie voor het
herstel van zijn zwaar gewonde Vlissingen. In
juni 1945 gaf zijn hart de strijd op en 1 juli 1945
moest hij afscheid nemen als burgemeester van
zijn stadhuis aan de Dokkade en van zijn mede
burgers, met wie hij vooral in de oorlog leven en
dood had gedeeld. In Wassenaar leefde hij weer
op, toen hij eindelijk aan zijn oude kinderhobby,
184
