waar de geur van versgezette koffie ons tegemoet
drijft.
Drie heren van de rijkswaterstaat verwelkomen ons.
Ik vermoed dat tenminste twee van hen een vrije
morgen geofferd hebben om ons de voorlichting te
verschaffen, waarom wij misschien wat al te ge
makkelijk vroegen. Drie hoofdambtenaren: ir. C. F.
W. Rietveld, hoofdingenieur bij het bouwbureau,
H. J. van Koeveringe, technisch hoofdambtenaar
bij dit bureau en W. Metzelaar, hoofd van de af
deling Documentatie en inlichtingen van de Delta
dienst.
Als de koffie geserveerd is begint de heer Rietveld
zijn uiteenzetting.
„De aanpak van het project waaraan we hier
bezig zijn vloeit voort uit een Nederlands-Belgisch
tractaat, dat 23 april 1965 in werking trad. Het
werk omvat twee kanaalpanden en een tussen
beide gelegen sluizencomplex. Wanneer het alle
maal volgens plan verloopt zal het karwei in 1975
gereed komen. De bouwtijd van de sluis is gelijk
aan die van de panden en met het Belgische
aandeel in het werk hebben wij uiteraard geen
bemoeienis
„Het omgekeerde is wel het geval", vult een van
de andere heren aan, „onze buren delen namelijk
in de kosten van de Nederlandse werken."
Er komt een kaart bij te pas en een aanwijsstok.
„Hier ziet u het bovenpand. In de staart van Zuid-
Beveland leiden er vijf bruggen overheen: een bij
Bath, daarna de spoorbrug, vervolgens twee brug
gen voor de autosnelweg en tenslotte een voor het
langzaam verkeer."
Vijf verbindingswegen met de Brabantse wal. Nog
zijn er onder de bejaarden van Bath, die in hun
jonge jaren langs de schorren ten zuiden van de
spoordam naar het hoge land liepen en dan verder
naar Bergen op Zoom, om daar inkopen te doen.
"725.
lT>
ïi
„Terwijl het bovenpand zout water bevat, is het
stuk beneden de sluis gevuld met zoet water uit het
toekomstige Zeeuwse meer. Het benedenpand be
gint namelijk als open vaargeul door die grote plas.
Op zoet water moeten we zuinig zijn. Daarom
gaan we bij de sluisbouw een systeem toepassen,
dat in het kort hierop neerkomt: een perforatie in
de kolkbodem maakt het mogelijk zout sluiswater
naar een bekken af te voeren. Tegelijkertijd laat
men dan boven in de kolk zoet water in. Is het
peil van het Zeeuwse meer bereikt, dan gaat de
noordelijke sluisdeur open en het schip kan door
varen. Een passant van noord naar zuid vaart in
zoet water binnen. Zodra de noordelijke deur
achter het schip gesloten is, perst men zout water
door de kolkbodem. Boven in de sluis vloeit dan
zoet water naar het Zeeuwse meer terug. We ver
jagen als het ware zoet met zout. Dat vergt tien
tot twaalf minuten; de tijdsduur van het schutten
wordt er nauwelijks door verlengd.
De sluis. Haar lengte bedraagt 381,44 meter, die
van de nuttige kolklengte 328,60 meter. Dat zijn
respectabele afmetingen, die verband houden met
de nieuwste ontwikkeling in de Rijnvaart. De
Schelde-Rijnverbinding wordt namelijk geschikt ge
maakt voor de zogenaamde duwvaart waarbij
Ir. Rietveld begint zijn uiteenzetting
