Fig. 6. Gemeentelijk Museum Aardenburg: Doorkijkje van de
Romeinse naar de middeleeuwse afdeling. (Foto Oscar de
Milliano, Sluis],
van enige meters dikte. In Axel is, zoals in vele
plaatsen in Zeeland, veel aan zoutwinning gedaan,
waarbij enorme hoeveelheden turf zijn verbrand.
In het tweede kwart van de 15de eeuw of iets
eerder is er aan deze zoutwinning een einde ge
komen. In de eerste plaats kwam dit door de op
komst van het in het buitenland gewonnen „Baai
zout", maar ook raakte het areaal van geschikte
veengronden (Axel lag er middenin) uitgeput.
In Westdorpe blijft onze correspondent, de heer
J Thomas, actief. In het gebied van het door over
stromingen in de 14de en 15de eeuw getroffen
Oud-Westdorpe doet hij nog steeds vondsten die
met zorg worden opgeborgen in de oudheidkamer
van zijn woongemeente.
In Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen is Aardenburg
weer herhaaldelijk in het nieuws geweest. We ra
ken er zachtjes aan mee vertrouwd. Het is in ieder
geval verheugend dat deze stad de belangstelling
krijgt d!ie het verdient, gezien de enorme mede
werking die het oudheidkundig bodemonderzoek
hier van begin af aan heeft ondervonden van de
zijde van het gemeentebestuur en de bevolking.
Een belangrijke gebeurtenis, waar we reeds jaren
op hadden gewacht, was de opening van het
nieuwe, modern ingerichte Gemeentelijke Museum,
het Streekmuseum voor Archeologie, Geologie en
Paleontologie voor westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen.
Op 20 juni 1968 bezocht H.M. Koningin Juliana
reeds het nog niet geheel ingerichte museum, dat
het jaar daarop, op 24 juni, feestelijk zou worden
geopend door de heer P. J. Yperlaan, hoofd van
de afdeling Oudheidkunde van het Ministerie van
C.R.M. Wij hopen dit jaar nog een speciaal artikel
aan het Aardenburgs museum te wijden.
Door het reeds genoemde onderzoek te Souburg
moesten helaas ook de opgravingen te Aarden-
burg voor onbepaalde tijd worden onderbroken.
Slechts enkele kleinere onderzoekingen vonden
doorgang. In 1969 werd de hoofdstraat door Aar
denburg van een nieuwe klinkerlaag voorzien,
waarbij het oude straatdek is verwijderd, de onder
grond ca. 60 cm uitgegraven en weer met zand
aangevuld. Er deed zich aldus een prachtige ge
legenheid voor om door middel van grondboringen
gegevens te verkrijgen over Romeinse en Middel
eeuwse cultuurlagen op plaatsen waar dat normaal
niet kan. Bovendien hebben we op de markt op
een „strategisch" punt nog een opgravingsput kun
nen maken. In 1947 zijn hier bij rioleringswerkzaam
heden rijen palen gevonden, waar toentertijd wei
nig of geen aandacht aan is besteed. Aangezien
we weten dat tussen de St.-Bavokerk en de markt
de begrenzing, van de Romeinse nederzetting moet
liggen, liet het verhaal over de rijen palen stel
voor dat het een palissadering zou zijn uit de
Romeinse tijd ons niet met rust. In 1969 vonden
we inderdaad de palen terug, maar we kwamen
tot de conclusie dat zij uit ca. de 12de of 13de
eeuw dateerden, en waarschijnlijk behoorden tot
een boerderij, gezien de aanwezigheid van dikke
lagen mest en humus. Van een Romeinse cultuur
laag was ook in de ondergrond geen spoor (meer)
te vinden. Wel bleek de zee in de vroege middel
eeuwen op dit punt haar invloed gehad te hebben.
In september/oktober 1968 deden we nog een klein
onderzoek dat al jaren was uitgesteld naar
een laat 14de-eeuwse „pottenbakkersoven" aan de
Heerendreef te Aardenburg. Omstreeks 1950 vond
de heer M. G. de Clerck in zijn achtertuintje, bij
het graven van een beerput, enkele hele potten.
Zij hebben enige tijd op de schoorsteenmantel
gestaan, tot ze op een kwade dag in diggelen
Fig. 7. Aardenburg: opgraving stortplaats pottenbakkersoven
aan de Heerendreef; op de foto de heer en mevrouw M. G. de
Clerck, in de put de heer M. Kegel. (Foto R.O.B.).
6
