zag of teugel gewend is, koppig van aard, en licht
in beweging te brengen als de golven der zee, die
schuimende het eiland omringt." Een oordeel dat
hij even later aldus herhaalt: „Maar dit volk van
Walcheren is gelukkiger door deze eigenschappen
omdat het koppig is, hard en ruw, omdat het is
als de golven der zee en de zee volgt in haar
grillige geestesgesteldheid, omdat het in geen
enkel opzicht wordt belemmerd door heerschappij
of wetten, omdat er niets is dat het vreest en
slechts leert door wonderen: deze vinden hier dan
ook des te talrijker plaats en ontroeren de verharde
gemoederen."
We hebben nog een bron waarin wordt vermeld
hoe de vechtlustige Zeeuwen er uit zien, een bron
die wat de verhalen betreft zeer voorzichtig moet
worden gehanteerd. Het betreft de Gesta Herwardi
het verhaal van Herewardus - die in vele
legenden opduikt in het verhaal van de man van
de laatste weerstand der Angelsaksers tegen de
Normandiërs. Hereward de Sakser heeft de expe
ditie van Robert de Vries naar Walcheren meege
maakt, waarschijnlijk kort voor 1070. De Zeeuwen
in middeleeuws krijgsgewaad worden aldus be
schreven10)
De uitrusting en bewapening van de Zeeuwen was
als volgt: zij droegen korte vilten jakken geïm
pregneerd met teer, hars en gom, of ook wel leren
tunieken, die verhard waren door ze aan grote
hitte bloot te stellen. En in de hand droegen ze
afgeknotte en met spijkers beslagen lansen, die
zij gebruikten om te prikken, of om een aanval af
te weren, of ook wel om dodelijke slagen toe te
brengen. Verder waren zij voorzien van drie of
vier werpspiesen, vierkant in doorsnee, die zij naar
de vijand toeslingerden. Tussen twee man die zo
uitgerust waren in, werd er steeds één opgesteld,
die een zwaard of een bijl droeg en die dan tevens
het schild van die andere twee voor zich uit hield.
Deze uit het latijn vertaalde passus is opgenomen
omdat ze iets vertelt over het middeleeuws krijgs
gewaad van de Zeeuwen.
Laten we het verhardingsproces van de tunieken
weg, dan krijgen we korte vilten jakken, bestand
tegen het Zeeuwse klimaat en gemakkelijk te
dragen.
Om nog even op het verhaal van Hereward terug te
komen. Hij hoort dat er op een van de Zeeuwse
eilanden zulke voortreffelijke paarden zijn en
koopt een merrie met een veulen, die de namen
Zwaluw en Lichtvoet krijgen. Uit een andere bron
weten we dat Walcheren zelf vermaard was om
zijn paarden.
Paarden, schapen, landbouw, het zijn trefwoorden
voor het Zeeland van toen.
Maar er is nog zoveel meer. Laten wij het eens op
een rijtje zetten: Na de langdurige overstromings
fase sedert 300 zijn er in de 8e eeuw eerste aan
wijzingen voor menselijke bewoning van de Vlaam
se kustvlakte. Omstreeks 690 predikte Willibrord
op het eiland Wulpen, voor de kust bij Groede,
en vandaar begaf hij zich vermoedelijk naar
Walcheren De plaats Walcheren in de duin
streek bij het huidige Domburg gelegen, was be
langrijk als handelscentrum in de 8e en 9e eeuw.
Rond 900 zijn de burchten opgericht: Aardenburg,
Souburg, Middelburg, Burgh op Schouwen. De
210
