Gemiste kansen? Haal je schouders op. Toen we elkaar nauwelijks kenden maar wel samen sliepen, zocht ik je vergeefs, ik kuste je maar bereikte je niet je was erg jong en je liefde was elders. Na jaren, het is haast niet te geloven, kwam je naar me terug en we sliepen samen, je kuste me, maar bereikte me niet meer, je was nog steeds jong, en mijn liefde was elders. Dit alles krijgt nu pas reliëf, want de tijd wees uit dat we elkaar nooit los kunnen laten. Ook jij bent nu niet jong meer, en ik huiver als ik bedenk hoe je twintig jaar geleden je armen om me heen sloeg en me kuste en we elkaar niet meer bereiken konden. Gemiste kansen? Haal je schouders op. HANS WARREN 223

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1970 | | pagina 47