Herinnering aan Hendrik Willem van Loon
I. r. de Bree
De leerlingenbibliotheek was ondergebracht in
lokaal III. Daar stond tegen de achterwand een
lompe, grijsgeschilderde kast die enkele honder
den banden bevatte, alle in de Nederlandse taal.
Vrijdagsmiddags te 17.20, na afloop van de
lessen, mochten we een boek komen kiezen. Niet
meer dan één, want allereerst en allermeest
dienden we ons voor te bereiden op het onder
wijzersexamen. Lezen moest ontspanning blijven,
zeker in het laatste studiejaar!
De boeken waren op een verbijsterend eenvou
dige manier gecatalogiseerd: gedichtenbundels,
romans, populair-wetenschappelijk werk en bio
grafieën stonden, bruingekaft en oostindisch-
zwartgenummerd bijeen, alfabetisch gerangschikt
op auteursnaam. Van C. S. Adama van Schelte-
ma tot E. Zernike!
Eens zocht ik „Jaapje" van Jacobus van Looy,
maar ik greep mis en daardoor Hendrik Willem
van Loon: „De geschiedenis der mensheid". Het
was een nogal lijvig werk - dat derhalve, wan
neer het lezenswaard was, ook ruime ontspan
ningsmogelijkheden bood -, geïllustreerd met
vlotte krabbels van de auteur zelf. Bij het
doorbladeren van het boek zag ik keizer Hendrik
IV in het boetekleed voor de poort van Canossa
staan.
Vóór mij keizer Hendrik, achter me de leraar
die met de uitleen was belast.
77
