Drs. C. de Schipper
Planologische knelpunten
van een groeiende stad
VLISSINGEN DOST
V/4 V/A bedrijfs. en industrieterrein
Voor planologen heeft Vlissingen een belangrijk
indelingscriterium; het is nl. een stad, die aan
een zijde wordt afgesloten door een onontwijk
bare natuurlijke barrière. Deze barrière, de zee,
heeft in de loop der eeuwen het stedebouwkundi-
ge karakter en de economische functie van
Vlissingen bepaald. In economische zin is de
ligging aan zee doorslaggevend geweest voor het
welvaarts- en groeitempo. Ook thans nog dankt
zeker 50% van de Vlissingse beroepsbevolking
direct of indirect zijn inkomen aan de bedrijvig
heid, die met de ligging aan zee verband houdt
(zeehavenindustrie, scheepsbouw, havenverkeer,
loodswezen, visserij, zeevaartschool, sleepdien
sten, scheepvaart, kusttoerisme).
In stedebouwkundig opzicht overheersen de na
delen van de ligging aan zee. Weliswaar vormt
een aantrekkelijk waterfront een bijzonder bele
vingselement ter ondersteuning van het woonkli
maat, maar anderzijds noopt de watergrens tot
een eenzijdig gerichte stadsuitleg, met een voort
durende verschuiving van het stadsmiddelpunt.
De afstand van het stedelijk woongebied tot de
binnenstad wordt steeds groter. In Zeeland ver
keert Terneuzen in een vergelijkbare situatie.
De eenzijdige uitbreidingsmogelijkheden voor
Vlissingen geven ook een onherroepelijk maxi
mum aan met betrekking tot het uiteindelijk
inwonertal op het huidige grondgebied. Het in
wonertal zal nog kunnen groeien van circa
42.000 thans tot circa 70.000 in de eindfase.
Hoewel dus in tegenstelling tot vele andere
steden binnen enkele decennia een zekere
afronding in zicht komt, biedt dit gegeven weinig
soulaas voor de stedebouwkundige problematiek
van het moment. Met deze actuele stedebouw-
■PIT. MO. ^5
WAAYERTHAVEN
CltTERS
HOECHST
M en T INTERNATIONAL
KERNCENTRALE
■BORSSELE
WESTERSCHELOE
best toek
94
