Ze
euwse kromeK
M. P. ch Bruin
ZIERiKZEE EN IJZENDIJKE
Twee boeken vragen de aandacht: Zierikzee vroe
ger en nu, en IJ zen d i j ke oud en nieuw. Zo op het
eerste gezicht eigenlijk eendere titels, maar dit is
geen werkelijkheid. Het boek van J. Ch. Cornelis
over IJzendijke heeft een duidelijke caesuur, want
er is geen doorlopende bewoningsgeschiedenis.
Het boek van Westendorp Boerma en Van Swig-
chem over Zierikzee toont ons, dat ondanks alle
rampen, vooral in de 16e eeuw, de stad voort
durend bewoond is gebleven. Was IJzendijke een
Vlaamse stad, pas in 1814 Zeeuws geworden, Zie
rikzee heeft sterk de invloed uit het zuiden onder
gaan. Westendorp Boerma wijdt een paragraaf aan
de Vlaamse invloed, zelfs uitkomend in het wapen
van Zierikzee, dat evenals Vlaanderen een zwarte
leeuw voert, in tegenstelling tot de Hollandse
leeuw die rood is.
Beide steden zijn van respectabele ouderdom. Op
11 maart 1248 gaf rooms-koning Willem II aan
Zierikzee hef stadsrecht, van IJzendijke kan worden
gezegd dat het in 1127 als zelfstandige stad kon
optreden bij een onder ede aangegane overeen
komst met andere steden inzake de keuze van een
nieuwe graaf na de dood van Karei de Goede.
Maar hef Zierikzeese stadsrecht van 1248, in de
14de-eeuwse vertaling overgeleverd, spreekt van
een vroegere keur. Reygcrberch beweert dat Zie-
Zierikzee, Sint Lievensmonstertoren tijdens de restauratie, 1971. (Luchtfoto Slagboom en Peeters)
