de middel-burgers tuigde ook van de verschillen. De Ko- ninginnefeesten in Middelburg van „Uit het Volk voor het Volk" zaten ijzersterk, waardig en toch gemoedelijk in elkaar. Réveil, optochten met muziekkorpsen, evenementen voor kinderen en vuur werk Heten nauwelijks tijd om te eten. Middelburg keek wat dit betreft neer op Vlissingen. Toen in 1907 de „De Ruyter- feesten" in Vlissingen van start gingen zat de hoofdpersoon nog lang en breed In een café toen de stoet al op weg was. Het moest toch wel zo zijn geweest dat Middelburgers veel toonaangevender Pariaverzorging, Tanne en Kee waren dan Vlissingers, ja, woonden er in de hoofdstad niet uitsluitend toonaan gevende mensen? Ik moet de Vlissingers gelijkgeven die zeiden dat je dat alleen al kon zien aan de wijze waarop een Middelburger rondschrijdt. Mijn goede vader, nog net geboren in Nieuwdorp, maar voor de rest keurig in de hoofd stad opgevoed, stelde daar tegenover datje een Vlissinger al van ver aan zijn zwabberbenen kon herkennen. Hij trouwde overigens een Vlissings meisje. Een bejaarde Middelburger vertelde mij dat hij eens verliefd was op een beeld schoon meisje, maar toen hij hoorde dat het een Vlissingse was, was het ov Hij bleef ongehuwd. Ik had daar no last van en heb heel wat keren ove^ scheepjesbrug bij „De Schelde" gefie naar Lucienne, Mieke, Bep of Addie ik op de Nieuwedijk wist. Maar wat b wijst dat, ik trouwde tenslotte met e Middelburgse. Haar vader was lera aan de Kweekschool. Hij zat nooit ai het diner van de gouverneur aan. Ov standen gesproken. Gelijke standen in Middelburg en Vli singen communiceerden niet. Eén v< de socialistische kleine luiden uit hoofdstad nam een vijftien jaar geledr deel aan een bejaardenreis naar Belgische kust. Op de terugreis stap de groep in Oostburg uit, om met burgi meester Bolkestein een zakje friet verorberen. Sedertdien zag de man zij eerste burger niet meer geheel voor vi aan. In VLissingen zou deze reactie or denkbaar zijn ware het niet dat d toenmalige patricische burgemeestr Kolff zich waarschijnlijk niet tot d ritueel zou hebben laten verleiden. Me hoorde dan ook nogal eens de opmei king dat beide burgemeesters hu functie beter hadden kunnen verwisse len. Zo zijn er vele verhalen. Ita de Vuurtang befaamd Middelburgs handoplegger aborteur - wiens zoon mijn vrouw ei mij eens pre-maritaal een abortief voor stel deed, op een bolwerkbankje tegen over de Oude Visserij - zou een broei van Michiel Adriaanszoon zijn geweest Jalouzie of ontluistering? Driekwar eeuw terug trouwens dachten de Mid delburgers dat de zeeheld nog veel be roemder zou zijn geworden als hij in de hoofdstad geboren zou zijn. Gelukkig maakte de prins der dichters dit latei weer goed. Nog één. Volgens heel erg notabele figuren was een HBS een a wat dubieuze instelling. Een stad zondei HBS - Vlissingen voor 1 91 8 - kon dar toch wel heel weinig voorstellen. Vlissingen was dus een sociaal een zijdige stad, een kleine boven- en eer brede onderlaag. Aan de andere kant had het de zee, de boulevard, de lood sen, later de zeevaartschool en de HTS Het was dus cosmopolitischer. Middel burg had zijn adel, zijn boeren op don derdag en zijn pennelikkers.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1973 | | pagina 2