Zeeland
De oude
Het is boeiend de titel van de films en
fotoboeken van de laatste tien jaar over
Zeeland eens op een rijtje te zetten.
„Waar de zee het land ontmoet";
„Ontworsteld land";
„Kenterend getij";
„Er zijn nog Zeeuwen";
Als de Zeeuwen nu niet „ho" zeggen,
dan
Wij hebben begrepen, dat er voor het
volgende filmische werk over Zeeland
slechts een keuze kan worden gemaakt
uit twee titels.
„Waar de zee het iand ontmoette";
„Zijn er nog Zeeuwen?"
se Ramsgate een hovercraft-verbinding
in te zetten, als een „utopie" werd ge
kwalificeerd. De krant legde die visie aan
Verburg voor, die zijn reactie zó begon:
„De auteur neemt een goede plaats in de
rij van Rotterdamse practical jokers in,
die vroeger op dezelfde toon de vestiging
van basisindustrieën in Zeeland onmoge
lijk achtten en nu weer Zeeuwse contai
nerplannen bestrijden. De „argumenten"
plegen kleinerend te zijn. Een voorzitter
van de Rotterdamse kamer van koophan
del heeft eens opgemerkt, dat het Sloe
nodig is voor de Zeeuwse aardappel
export.
We halen weer opgelucht adem.
Verburg is nog de oude.
Wij hebben ons na het verschijnen van
nummertje twee van deze jaargang van
dit tijdschrift een beetje ongerust ge
maakt over drs. M. C. Verburg, bekend
Zeeuw. In het vorige Zeeuws Tijdschrift
troffen we een bewerkelijk stukje aan,
dat over Middelburg en Middel-burgers
handelde. Het was om te beginnen al
ondertekend met Marinus C. Verburg,
terwijl het begrip economische groei niet
eens werd genoemd en er evenmin met
een milde laatdunkendheid werd ge
sproken over Rotterdam. En laten we
wèl zijn: wat Verburg groot heeft ge
maakt is toch de pijp in de hand, het be
grip economische groei in de mond en
de denkbeeldige passer in de zak om er
op elke willekeurige kaart mee te kun
nen aangeven, dat Zeeland in het cen
trum ligt. Van het Deltagebied. Van de
Benelux. Van de EEG. Van het westelijk
halfrond.
Niets van dat alles in het stuk over Mid
delburg. Er sprak een heel andere Ver
burg uit en we maakten ons er een beetje
bezorgd over. Zou-ie nog wei de oude
wezen? Zou-ie zijn overgeschakeld of
ziet-ie het niet meer zitten? vroegen we
ons af. Tot we op 16 juni in de zaterdag-
bijlage van de PZCeen beschouwing aan
troffen van een Rotterdams maritiem
journalist - J. van Rhijn - waarin de in
een recent ETI-rapport geopperde mo
gelijkheid tussen Vlissingen en het Engel-