estkappel herrijst en de inspraak 3 tandhaafd omdat de zeewering tengevol ge van de vernieling, met een grote ooog landinwaarts was verlegd. Ande- •e aanknopingspunten voor het nieuwe alan waren een gespaard gebleven ge deelte bij de vuurtoren, een dito ge deelte in het noorden en een histo- ische kaart van Westkapelle. Jit deze kaart bleek, dat het oude A/estkapelle in het jaar 1550 een zeer ;arakteristieke vorm had door de ter veerszijden van de Zuidstraat gebo- jen parallelstraten of wegen. De zui delijkste daarvan was vóór de ramp eeds grotendeels verdwenen, alleen de reide aanzetten daarvan waren nog lanwezig. Terecht herstelde de ontwer- )er deze weg in ere. /ervolgens was Roosenburg van me ling, dat de kom, met het oog op bezoe- ;ers, ontsloten moest worden. Daartoe mtwïerp hij in het hart van het plan, oodrecht op de as van de Zuidstraat, :en brinkachtige ruimte, die de be- :oekers in het dorp zou brengen. Dit vas op zichzelf een juiste gedachte, om dat geen enkele vreemdeling, zelfs niet de bewoners van Walcheren, ooit de nei- jing hadden de Zuidstraat te verlaten >m een der dwarsstraatjes in te gaan en einde eens een kijkje in het zo ypische plaatsje te nemen. Verder had Ie ontwerper de moed om de grote louwblokdiepten van voorheen, in het lerbouwplan op te nemen. Toch wist lij, dat dit een zware strijd zou ople- eren met diegenen, die de econo- nische opzet van zijn plan zouden mfoe- en beoordelen. Op goede gronden nam lij echter aan, dat de Westkappelaars iet behoud van hun grote percelen op loge prijs zouden stellen. Tenslotte neende hij een fraaie afsluiting van het vestelijke einde van de Zuidstraat te ebben gevonden door daar onder aan Ie dijk, het nieuwe stadhuis een plaats e geven. Wij, geïnteresseerden, wa- en van de gaafheid van het plan over- uigd; het was logisch en stoer van op- et, zonder franje of modieuze fraaiïg- ieden. 'oen het echter de Westkappelaars verd voorgelegd, was het Willem Roel- e de timmerman-architect, die in alle bescheidenheid vroeg of hij de instel- ng en de gevoelens van de bevolking nocht vertolken. Hiertegen bestond >nzerzijds niet het minste bezwaar, itegendeei Wij luisterden in span ning. Roelse begon te vertellen, dat de in woners niet de minste behoefte hadden aan het geneus van de vreemdeling in hun dorp; dat wereldse gedoe kon ge rust beperkt blijven tot de Zuidstraat. De ontsluiting door middel van een brink werd dus verworpen en de be slotenheid geprefereerd. Niet minder verrassend was het oordeel over de diepte der bouwblokken. Zij meenden, t dat er nu een schone gelegenheid was jj deze te verminderen. Door de huizen dichter bijeen te brengen zouden de i binnenterreinen beter tegen de zee wind worden beschermd, wat de op- brengst van de tuinbouw ten goede zou komen. In dit verband werd ook ge- j vraagd zoveel mogelijk noord-zuid ge-

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1973 | | pagina 3