estkappel herrijst en de inspraak
3
tandhaafd omdat de zeewering tengevol
ge van de vernieling, met een grote
ooog landinwaarts was verlegd. Ande-
•e aanknopingspunten voor het nieuwe
alan waren een gespaard gebleven ge
deelte bij de vuurtoren, een dito ge
deelte in het noorden en een histo-
ische kaart van Westkapelle.
Jit deze kaart bleek, dat het oude
A/estkapelle in het jaar 1550 een zeer
;arakteristieke vorm had door de ter
veerszijden van de Zuidstraat gebo-
jen parallelstraten of wegen. De zui
delijkste daarvan was vóór de ramp
eeds grotendeels verdwenen, alleen de
reide aanzetten daarvan waren nog
lanwezig. Terecht herstelde de ontwer-
)er deze weg in ere.
/ervolgens was Roosenburg van me
ling, dat de kom, met het oog op bezoe-
;ers, ontsloten moest worden. Daartoe
mtwïerp hij in het hart van het plan,
oodrecht op de as van de Zuidstraat,
:en brinkachtige ruimte, die de be-
:oekers in het dorp zou brengen. Dit
vas op zichzelf een juiste gedachte, om
dat geen enkele vreemdeling, zelfs niet
de bewoners van Walcheren, ooit de nei-
jing hadden de Zuidstraat te verlaten
>m een der dwarsstraatjes in te gaan
en einde eens een kijkje in het zo
ypische plaatsje te nemen. Verder had
Ie ontwerper de moed om de grote
louwblokdiepten van voorheen, in het
lerbouwplan op te nemen. Toch wist
lij, dat dit een zware strijd zou ople-
eren met diegenen, die de econo-
nische opzet van zijn plan zouden mfoe-
en beoordelen. Op goede gronden nam
lij echter aan, dat de Westkappelaars
iet behoud van hun grote percelen op
loge prijs zouden stellen. Tenslotte
neende hij een fraaie afsluiting van het
vestelijke einde van de Zuidstraat te
ebben gevonden door daar onder aan
Ie dijk, het nieuwe stadhuis een plaats
e geven. Wij, geïnteresseerden, wa-
en van de gaafheid van het plan over-
uigd; het was logisch en stoer van op-
et, zonder franje of modieuze fraaiïg-
ieden.
'oen het echter de Westkappelaars
verd voorgelegd, was het Willem Roel-
e de timmerman-architect, die in alle
bescheidenheid vroeg of hij de instel-
ng en de gevoelens van de bevolking
nocht vertolken. Hiertegen bestond
>nzerzijds niet het minste bezwaar,
itegendeei Wij luisterden in span
ning.
Roelse begon te vertellen, dat de in
woners niet de minste behoefte hadden
aan het geneus van de vreemdeling in
hun dorp; dat wereldse gedoe kon ge
rust beperkt blijven tot de Zuidstraat.
De ontsluiting door middel van een
brink werd dus verworpen en de be
slotenheid geprefereerd. Niet minder
verrassend was het oordeel over de
diepte der bouwblokken. Zij meenden, t
dat er nu een schone gelegenheid was jj
deze te verminderen. Door de huizen
dichter bijeen te brengen zouden de i
binnenterreinen beter tegen de zee
wind worden beschermd, wat de op-
brengst van de tuinbouw ten goede zou
komen. In dit verband werd ook ge- j
vraagd zoveel mogelijk noord-zuid ge-