naak dorst niet groter dan ie is"
9
gevallen zelfstandig op te treden. Met
meer dan driehonderd auto's hebben
we de afvoer tijdig voor elkaar gekre
gen, ik geloof niet dat we iets vergaten.
Gewassen, vee, werktuigen, huisraad,
d./es wisten we veilig te stellen, dank
z onze vrijwilligers. Uit alle delen
ven de provincie waren zij toegesneld,
hun houding was indrukwekkend. Ik
herinner me dat Rijksweg 58 in die da
gen bijna gereed, maar nog niet ge
opend was. Persoonlijk heb ik alle bor
den en andere obstakels opgeruimd, zo
dat de baan vrij was. Het protest van
Waterstaat komt later wel, dacht ik.
Maar het is nooit gekomen en de
weg is bij mijn weten ook niet meer af
gesloten.
Hij werpt een blik op de klok. „Nu laat
ik je een poosje in de steek: ik moet
namelijk een nieuw paspoort afhalen
op het gemeentehuis en daar sluiten
ze om drie uur voor het publiek.
Mijn gastheer laat mij achter met thee
en met een curieus geschrift: „De Dor
stige jaren van de Zeeuwse landbouw,
visserij en voedselvoorziening." Een al
bum vol herinneringen, aangeboden aan
Ir. J. D. Dorst toen hij op 28 februari
1969 met pensioen ging. Veel weet-je-
nog-wels, veel moeilijk geuite harte
lijkheid, veel waardering, bewondering,
respect. Brieven van oude vrinden: Bes
te Jan, je gaat je officiële loopbaan be
ëindigen Maar ook: Hooggeachte
Voorzitter, het ga U wel, dat vele
jaren in goede gezondheid mogen vol
gen Ir. Jan Dorst heeft zijn leven ge
sleten in een typische mannen-maat
schappij. Twee pasfotootjes van admi
nistratieve medewerksters zijn geplakt
tussen die van tientallen manskaerels.
Nu ja, er staan ook enkele Haagse he
ren tussen en hooggeschoolde ambtena
ren, maar voor het merendeel zijn het
koppen van mannen die leven op de
vette klei, mannen die een korenaar op
de hand leegwrijven en intussen vast
stellen wat een gemet van die tarwe
opbrengt. Mannen die het paard-op-hol
staande houden, mannen die voor de
bemorste, slingerende koestaart niet op
zij gaan: mannen die met een streng
touw het kalf ter wereld helpen bren
gen, die op jacht gaan, die op de wijde
Zeeuwse stromen exact de plek kun
nen aanwijzen, waar ze bij vorige ge
legenheid het schakelnet over boord
hebben gezet. Zo'n maatschappij recht
uit recht-aan, een maatschappij die
van hazepeper houdt met een zware
Bourgonje. En van een pijp tabak,
liefst herenbaai.
Dorst keert terug van zijn gang naar
het gemeentehuis. „Vijfendertig gulden
voor een paspoort zeg 't is zonder
meer een vorm van belastingheffing.
Onmiddellijk daarop: „Nog iets kunnen
vinden in de Dorstige jaren?" Ik heb
in het album een Dorst ontmoet als
dirigerend ambtenaar, organisator, im
provisator, maar ook een Dorst, wa
dend door de kreken van Saaftinge, op
gewekt met natte sokken en volge
lopen laarzen,grinnekendomeen geintje
met bedorven meeuweneieren; een
