„de merrie van de burgemeester heeft gekacheld"
14
ze waar de roomtaart gebleven was.
Ik weet nog dat ik mijn armen om
Wanda's lange nek sloeg en dat ik
hem moest verdedigen met: ..Hij vond
het zo lekker, hij likte zijn bek almaar
af." Mijn moeder was blijkbaar zo
verbijsterd dat straf en standjes uit
bleven. In dat opzicht was ze trouwens
ook wel wat gewend, want in de tijd
dat mijn vader nog in zijn eentje woon
de in de lege pastorie (hij woonde
er eerder dan de dominee), had hij
een Deense dog, die zo groot was
als een kalf en die de pantoffels van
de huishoudster, volgens het verhaal,
verslonden zou hebben. Het leven van
mijn vader op die manier duurde ech
ter niet lang. want hij trouwde met
mijn moeder, die apothekersassistente
was, zoals gezegd. Toen was dat ook
al een verantwoordelijke werkkring,
die één was met haar gevoel voor
precisie en regelmaat.
Mijn moeder was door haar vak de
vraagbaak van de boeren, zelfs als
hun vee niet gezond was. Het geluk
was met haar. Haar naam was in één
keer gemaakt toen een boer om hulp
smeekte voor zijn, naar zijn mening
stervende koe. Op zijn beschrijving
dat eetlust de koe ontbrak en dat zij
geen flinke hoop meer in de wei depo
neerde en dat de veearts uit Middel
burg zeker te laat zou komen, gaf
mijn moeder hem groene poeder (een
laxeermiddel) mee. De koe genas
prompt en haar naam als doktersvrouw
en als vraagbaak was gemaakt. Ze was
nu bijna dokter.
II
Minder anekdotisch is dat mijn ouders
een vermoeiend en rusteloos leven
hadden. Mijn vroege herinneringen zijn
dan ook die van storm en noodweer,
waarop mijn vader in zijn ulster (die
ik ook later nooit heb kunnen dragen),
gesteund door twee mannen de dijk
over ging, als zij hem in de nachte
lijke uren kwamen halen. Want het was
te zwaar weer voor die kostbare paar
den (sic). Het kwam herhaaldelijk voor
dat er 's nachts verscheidene boeren
tegelijk, ieder met paard en wagen
(het was dan rustiger weer, wel te
verstaan) mijn vader op wilden halen
voor een bevalling. Hij moet een waar
instinkt gehad hebben voor het ogen
blik dat de bewuste boerinnen hem
Helma met moeder Catz een half jaar
