waar bleef de nehalennia-verering? 2 schermster der reizigers. Bij het af scheid voor een verre reis of een ge vaarlijke onderneming, dronk men te hare ere „Minne", „Sint-Geertruuds Minne". Gertrudis verloor in 646 haar vader. Terwijl haar moeder overlegde wat zij en haar dochter konden doen voor de Heer, kwam Amandus op een van zijn missietochten haar bezoeken en gaf de raad aan moeder een kloos ter te bouwen op haar goederen te Nijvel. Gertrudis werd er later abdis. In het artikel „De H. Amandus" van T. Tesser8) leest men ondermeer ..Bij zijn missiewerk zocht hij (Amandus) lei ding van de plaatsbekleder van Chris tus en steun van de wereldlijke vorst; zijn streven was er op gericht zoveel mogelijk het doopsel toe te dienen en daarna eerst een meer persoonlijke vorming te geven en de heidense hei ligdommen en gebruiken door christe lijke vervangen. Vóór zijn optreden wa ren er slechts weinig kloosters in de zuidelijke Nederlanden, maar Aman dus, die bijvoorbeeld de H. Itta, moe der van Gertrudis van Nijvel tot haar kloosterstichting aanspoorde, heeft de grote stoot gegeven aan de bloei van het kloosterleven. Hij stierf op hoge leeftijd in 674." Amandus kende dus Gertrudis en moet dan ook op de hoog te zijn geweest van de wonderen, die gebeurde bij het aanroepen van Ger trudis. Als missiebisschop had Aman dus ongetwijfeld ook enige kennis van de heidense godenwereld. Nog in de derde eeuw bood de lokale inheemse godin Nehalennia een doeltreffende bescherming aan de zeevaart vanuit het Scheldegebied. Heeft nu Amandus bewerkt, dat Nehalennia op de rechter Schelde-oever werd vervangen door Gertrudis? Er zijn een aantal overeenkomsten tus sen de godin Nehalennia en H. Ger trudis:

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1974 | | pagina 2