dries polle
16
Ik kom op dit onderwerp omdat ik, zoe
kend in mijn schoenendoos-van-goed-
en-kwaad, de foto's vind van overgroot
vader Andries en opa Arjaen, de een
zouaaf, de ander Amerikaan,
ik zal het over Andries Poifiiet hebben.
Dries Poiie, wiens meeste voetstappen
tussen Kwadendamme en Ovezande lig
gen, soldaat van en voor de paus.
Hij was, naar men zegt, een groot, recht
en rechtvaardig man, zwart en doenker
as de nacht, met het weerlicht in zijn
ogen. Er is een getekend portret (Herman
Moerkerken faecit) van hem dat eens de
omslag van het Zeeland-nummer van de
Katholieke Illustratie sierde. Er zijn in
de familie een tweetal geschilderde por
tretten en verder is er dan de foto:
een oude man met een scherp getekend
gezicht, groeven als een zummers bostig
stik iand, twee arendsogen onder'een
hoed, model kraaienist, tussen die ogen
een koffievtek die op rekening van de
tijd komt en daar weer onder het over-
vest met de medaille van Pius de Negen
de, Pio Nono, de ange/ieke bewindvoer
der van wat eens de kerkelijke staat
was. Jac. Prince zou hem getekend kun
nen hebben, maar het is de vraag of
ie dan ook róóms gebleven zou zijn.
Want rooms was-ie. iedere dag zat hij
in de vroegkerk, zijn rozenkrans kende
weinig rust en in de maanden mei en
oktober kon aan rust zelfs niet gedacht
worden.
Op het feest van Christus Koning
schreed hij recht en statig, de hand
aan het zijdgeweer, door de Kwaedamse
kerk, dat brabants bouwsel dat met
de polder spot. Het was de tijd van
hei en verdoemenis prekende francis
canen, de afsluiters van het veertiguren
gebed. Voorop in de processie deinden
witte bruidjes en donkere Beveiandse
jongetjes waren voor de gelegenheid
in zwarte, rode en blauwe toogjes ge
stoken, witte superplies met veel kant
werk erover. Dan liep er het koor met
veel trouwe dienst onder de ieden,
tussen geel-witte banieren. Vervolgens
kwamen de vlaggen van de rk voetbal
vereniging, de KAB en het vrouwen
gilde. De kerk- en armenmeesters moch
ten ook mee. Ze „gingen vooraf" aan
een aantal vergulde borden die zowel
de geletterde ais de ongeletterde af
deling van de parochie inzicht in het
gebeuren verschaften. Voor de geletter
den was duidelijk dat hier de teksten
„Geloof, Hoop en Liefde" werden ge
toond en voor wie dat niet duidelijk was
werden de bijbehorende voorstellingen
separaat getoond: Kruis, Anker en Hart.
Onmiddellijk op Liefde schijnt enige
jaren achtereen Dries Poiie gevolgd te
zijn, in het pak, niet links of rechts maar
rechtdeur. Hij „zat" goed, net voor het
schommelend baldakijn, waaronder
meneer pastoor de met veel bloedkoraal
ingelegde monstrans aan het volk
toonde, zo zuinig ais dat met een mon
strans moet.
Er werd bij gezongen „Engien daalt met
spel en snaren maar de vervulling daar-
