sanctus yvo 2! gevers. Evenmin of de kapel van St.-Yves ooit een waardig bedevaartsoord is ge worden voor de devote Bartoenen. De St.-Maartenskerk werd al spoedig bouw vallig doordat men in gebreke bleef nood zakelijk onderhoudswerk tijdig uit te voe ren. In 1564 zijn er practisch geen leien meer op het dak en vallen de klokken uit de toren. Middelburg gaf toestemming om de kerk op te kalefateren maar noem de het werk wel ,,wezende meer tot sie raad en zeer kostelijk". Pas na 1574 werd de Arnemuidse kerk weer „opgemaakt", maar nu ten dienste van de nieuwe religie. St.-Yves N'an eus ket e Braiz N'an eus ket eur Zant Evel Sant Erwan (Er is in Bretagne geen enkele Heilige zoals St.-Yves.) De heilige, die in Arnemuiden zo'n koel onthaal ontving, was bepaald niet de eer ste de beste; zeker in de 14e en 15e eeuw werd hij beschouwd als tweede schuts patroon van Bretagne (na Sainte Anne). Door underdogs en outcasts, zeelieden en rechtsgeleerden werd hij als beschermhei lige vereerd. Yves Haelori werd geboren in 1253 te Ker- martin. Hij studeerde dertien jaar lang bur gerlijk en kanoniek recht aan de Universi teiten van Parijs en Orléans. Na voltooiing van zijn studie werd hij aangesteld bij het aartsbisdom te Rennes als kerkelijk rech ter. Enige jaren later vertrok hij naar zijn geboortestreek, waar hij in Tréguier de zelfde functie vervulde en bovendien „recteur" (pastoor) werd. De vele heili genbeelden die van St.-Yves tot in de kleinste dorpjes van Bretagne te vinden zijn, tonen hem meestal in de uitoefening van zijn rechters-ambt: op aandoenlijk pri mitieve wijze roepen deze beeldengroepen het imago op van de absoluut integere rechter, die moet oordelen in een proces tussen een rijke en een arme man. De rijke staat al klaar met een buidel met geld om de uitspraak in zijn voordeel te beïnvloe den. De arme heeft niets dan zijn goed recht. St.-Yves, gekleed in toga en met een zak met processtukken in de hand „doet recht" zonder aanziens des per- soons, maar met grote mildheid voor de minder bedeelden. Op een dier beelden vinden we de door hem bij het rechtspre ken gevolgde gedragsregel verwoord: In judicando esto pupillis misericors ut pater, et pro viro matri illorum. Bij het rechtspreken moet men mededo gen hebben met de kinderen, zoals een vader; voor hun moeder moet men als het ware een echtgenoot zijn. Reeds tijdens zijn leven deden talloze ver halen de ronde over de ascetische levens wijze, het milde oordeel, de onomkoop baarheid en de weldadigheid van Yves Haelori. Zijn meeslepende predikaties hebben hem vooral de laatste jaren voor zijn dood, toen hij als priester van paro chie naar parochie trok om de bevolking te

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1974 | | pagina 25