TIJD
SCHRIFT
Kees Cijsouw
Klaroenstoot
Wethouders
Proefwerken
16
Het Zeeuwse culturele seizoen" is in
september geopend met een klaroen
stoot, die hier en daar als nogal dissone-
rend is ervaren. Nee, het ging niet om het
vaste" concert van het Rotterdams Phil-
harmonisch Orkest aan het begin van een
lange rij culturele activiteiten, het ging om
een recensie. G. W. Bergman bezocht op
uitnodiging van de PZC het sluitstuk van
de serie orgelconcerten in de Middel
burgse Nieuwe Kerk, waar Piet van Eg-
mond speelde en noteerde ais zijn bevin
dingen onder het kopje: ,,Piet van Eg-
mond of de verloedering van het orgel
spel" onder meer:
,,Het lijstwerk van de orgelconcerten
Asma-Van Egmond) is naar onze maat
staven van de gammelste soort die men
zich kan denkenf religieuze popartiesten,
die met hun jengels hun publiek (dat dit
nog steeds niet beseftgewoon beet
nemen. Wezenlozer orgelspel dan gister
avond hebben we in veie jaren niet ge
hoord. Lusteloosheid, monotonie, vierde
hoogtij in de volslagen onstillistische uit
voering van de geprogrammeerde wer
ken.
Kanttekeningen, die fout vielen bij een
groot deel van orgelminnend Zeeland.
De krant kreeg een stroom van ingezon
den stukken te verwerken - en sloot de
discussie maar na de vijftiende, het groot
ste aantal reacties, dat ooit op één onder
werp binnenkwam.
Enige citaten.
,,Het proza, ons door de heer G. W. B.
opgediend maakt eerder de indruk uit de
pen van een wat heet gebakerd en wat al
te ongenuanceerd reagerend persoon te
zijn gevloeid dan uit die van een recen
sent. Wat verschrikkelijk hatelijk was
het commentaar op Piet van Egmond over
zijn prachtig orgelspel.,,De stinkende in
houd van het stuk herhaald doorlezende
komt bij mij steeds sterker de indruk op,
dat superkraker Bergman het reeds gerui
me tijd vóór het plaatsvinden van het con
cert moet hebben geschreven.,,Hij con
stateert tal van tekortkomingen, het voe
tenwerk zou onder meer niet in orde zijn
geweest. Het voetenwerk van Bergman
functioneert in elk geval uitstekend, want
hij vertrapt met zijn - en dit zij nog eens
met nadruk gesteld - stompzinnig gebazel
Piet van Egmond volledig onder zijn grote
hoeven.
En ook een paar andere visies: ,,lk sta vol
komen achter hetgeen de heer Bergman
geschreven heeft. De heer Van Egmond
weet nog steeds handig gebruik te maken
van een reputatie uit tijden, die allang
voorbij zijn. ,,Als een organist de wetten
van de toonkunst met voeten treedt, zoals
in het geval Piet van Egmond kennelijk is
gebeurd, dan dacht ik dat het zelfs de
plicht is van de recensent dit open en
bloot in de publiciteit te brengen. Zelfs
Piet van Egmond heeft geen vrijbrief maar
wat aan te rommelen in de ordening van
Gods schepping, waarvan de orgelkunst
een onderdeel uitmaakt.
Een rijtje boeiende visies.
En wie zei daar dat men in Zeeland niet
warm kan lopen voor cultuur?
HetZeeuws Bulletin" - de maandelijkse
uitgave van de provincie, waarin publica
ties over Zeeuwse zaken worden geme
moreerd - bevatte in zijn september-editie
een kernachtige samenvatting van de
kranteberichten over de wethoudersver
kiezingen in Zeeland, begin september.
De wijzigingen van de wethouderszetels
werden als ,,niet erg ingrijpend" aange
duid.
Het Zeeuws Bulletin: ,,Zo is de politieke
samenstelling in de steden Goes, Middel
burg, Terneuzen en Vlissingen ongewij
zigd gebleven. Van een andere politieke
samenstelling werden de colleges van
Arnemuiden, Axel, Domburg, Valkenisse,
Veere en Westkapelle. De PvdA, die tot
de winnende partijen bij de raadsverkie
zingen hoorde. Hep over de hele provincie
bezien in wethouderszetels iets terug en
ook de VVD, andere winnaar van de ver
kiezingen, is er niet veel aan te pas geko
men. Zo kwam zij in Vlissingen, Middel
burg en Terneuzen niet in de colleges. In
Kapelle en Terneuzen verschenen de eer
ste vrouwelijke wethouders. In Zierikzee
moest een PvdA-wethouder plaats maken
voor een VVD'er.
Tot zover het Zeeuws Bulletin.
Enkele dagen vóór de nieuwe wethouders
werden gekozen, kwam de PZC met een
artikel, waarin werd aangegeven welke
verschuivingen er te verwachten waren.
Bij de voorbereidingen ontmoette de re
dactie van het blad nogal eens zittende
wethouders, die niet op de komende ge
beurtenissen vooruit wilden lopen.
Eén reactie maakte duidelijk, dat in Zee
land de kortste weg nog steeds niet recht
hoeft te wezen.
De redactie belde een collegelid in een van
de plattelandsgemeenten; een man, die
geen reactie wilde geven, maar ook niet
kortafGeen commentaar" wilde roepen.
Op de vraag hoe het nieuwe college in zijn
gemeente er uit zou komen te zien, ant
woordde hij de verslaggever dan ook:
,,Dat mag jie noe htad zèlluf bedienke.
Najaar. Tijd van slagregens en van poë
tische beschrijvingen van goudgeel gebla
derte. Tijd van bietenslik en proefwerken.
Over die proefwerken wilden we het even
hebben.
En over de kwellingen, die ze soms bete
kenen voor leerlingen èn docenten.
In Zeeland gaat op gezette tijden een ver
haal uit de tijd, dat er nog geen brug lag
om Schouwen-Duiveland en Midden-Zee
land met mekaar te verbinden. In die tijd
nu woonde erin het Beve/andse een leraar
Engels, die niet alleen het middelbaar on
derwijs in Goes diende, maar ook dat op
Schouwen-Duiveland.
Een man, die een diepe afkeer had van het
geven van proefwerken en derzelver na
sleep. Hij had zich voor die nasleep ver
zekerd van een handzaam correctie
systeem: op de boot tussen Goes en
Zierikzee placht hij de ingeleverde proef
werken van zijn Goese scholieren over
boord te werpen en noteerde hij bij iedere
leerling afwisselend een zes of een zeven
- tijdens de vaart van Zierikzee naar Katse-
veer deed hij het omgekeerde.
En zo - verzekeren sommigen in dit ge
west - is het Engels vaarwater aan zijn
naam gekomen.
