TIJD
SCHRIFT
Kees Cijsouw
Klein schaaltje
Actie
Mooie tijden
47
De aanhangers van de Zeeuwse kleinscha
ligheid hebben geen onverdeeld aangena
me maanden achter de rug. Zeeland dreigt
steeds minder op zichzelf en kleinschalig te
worden, zo moeten ze begin maart be
droefd hebben geconstateerd bij de publi
catie van een rapport, dat een fusie tussen
de drie energiebedrijven in Zeeland,
Noord-Brabant en Limburg beleefd aanbe
val.
Den Bosch zou de hoofdzetel moeten wor
den en hier en daar zou een afdeling of af
delinkje over de deelnemende provincies
gespreid blijven. Het was een aanbeveling,
die in dit toch al vaker geschokte gewest
weer heel wat deining teweegbracht. Vak
bonden kwamen in het geweer en vuurden
zeer doelgericht enige schoten op de aan
beveling af: geen uitspraak over een fusie
vóór in de tweede kamer de energienota
van minister Lubbers en daarmee het
voortgezette gebruik van de kernenergie
en de structuur van de energiebedrijven in
discussie was geweest.
En zie de PZEM-bestuurders bleken er
ook zo over te denken en legden het uit
gebrachte fusie-rapport wel niet terzijde
zoals de het georganiseerde PZEM-perso-
neel had gevraagd maar hielden het aan
tot er een kameruitspraak over de energie
nota ligt. Al zou die uitspraak kunnen in
houden, dat er één landelijk energiebedrijf
zou moeten komen en wij zijn toch be
nieuwd hoe de behoeders van de Zeeuwse
kleinschaligheid daér tegenover zullen
staan.
Maargoed de uitspraak over de fusie is
in bestuurlijk Zeeland aangehouden en
vooruitgeschoven.
Als u het ons vraagt, is er in het kabinet-
Den Uyl na een gemompelde verwijzing
naar de afsluiting van de Oosterschelde en
derzelver compartimentering gelaten
over de Zeeuwse beslissing geknikt.
Ze leren daar vlug, moet er in Den Haag zijn
gedacht.
Het Zeeuws coordinatieorgaan voor
natuur- en landschapsbescherming heeft
medio maart bezwaar gemaakt tegen
de voorgestelde tracé's voor de vaste
oeververbinding over en onder de Wester
schelde. Men vreesde van die tracé's onder
meer een sterke aantasting van het land
schap en verlies van waardevolle natuur
gronden, zo zijn de „vakargumenten" glo
baal samen te vatten.
Op één aangevoerd bezwaar hebben wij
geruime tijd zitten kauwen zonder er vat op
te krijgen. Het coordinatie-orgaan meent,
dat een beter inzicht gewenst is in de nood
zaak om het isolement op te heffen, men
wijst erop, dat Zeeuwsch-Vlaanderen zich
sterk „op de nabijgelegen centra" heeft
gericht en dat de Westerschelde „wellicht
in het geheel niet als een barrière van be
lang" worden ervaren. „Bovendien kan
een opheffen van dit isolement weieens
een ernstige aantasting van het eigen ka
rakter van Zeeuwsch-Vlaanderen beteke
nen. Het geografisch isolement draagt im
mers bij tot het behoud van de eigen cul
tuur, "zo zegt men dan.
Als we het goed begrijpen is het dus hoog
tijd, dat er een actiegroep opstaat, die bij
de PSD met klem een beperking van het
aantal vaarten via de Westerscheldeveren
eist.
Hoewel de cijfers van de bouwproduktie
en de gram, waarin deze en gene Zeeuwse
gemeente regelmatig ontsteekt over de
woningbouwtoewijzing doen vermoeden,
dat het niet goed gaat met de nieuwbouw,
beleven welzijn bevorderende organen
voor nieuwe stadswijken mooie tijden.
Men hoeft de kranten maar te volgen om
heren derde toename te kunnen constate
ren van actiecomité's ter oprichting van
wijkcentra, raden voor maatschappelijk
welzijn en wijkverenigingen.
Hun werk is geheel in de geest van deze
tijd allang niet eenvoudig meer.
Wij werden er laatst weer eens bij gehaald
door een van de welzijnsorganen in een
van de Zeeuwse steden, die een rapport
het licht had doen zien over de mogelijkhe
den om de bewoners van een nieuwe wijk
inspraak in het „voorzieningspakket" te
geven. Men meldde:
„Het koordinatiekommittee Dubbel-Oost
zal de koordinatie van de uit de bewoners
gevormde en nog te vormen werkgroepen
trachten te koordineren.