DE BOERDERIJ IN HET LANDSCHAP Ir. P. J. 't Hooft 103 Het is gedaan met de oude boerderijen. Ze zijn voor het huidige landbouwbedrijf on bruikbaar en wat geen functie meer ver vult in de samenleving verdwijnt in het museum of de vergetelheid. Daarmee is het vonnis getekend, al zal de voltrekking daarvan nog wel jaren duren. Allerwegen wordt er appèl aangetekend, want in het landschap vervullen die boer derijen nog steeds een onvervangbare functie. Stellen we ons Zeeland voor zon der de grote schuren en de woningen; zonder de daarbij behorende erfbeplantin- gen en windsingels, en wordt dat alles door vergaande schaalvergroting vervan gen door een paar concentraties van schrale loodsen, garages en silo's, dan wordt dat maar een trieste zaak. Een de cor voor een science-fictionfilm over de ontmenselijking van de samenleving, vol met reminiscenties aan het verleden, waardoor de leegte nog leger wordt en de ontmenselijking nog onmenselijker. Er is dus kennelijk meer aan de hand dan de fraaie stoffering van ons landschap. Fraai? Wat staat er ontstellend veel lelijks in onze gebouwde omgeving, dat toch mee blijft helpen alles menselijk te houden. Dat komt voor alles door het behoud van de menselijke schaal of, om het in ecolo gische termen te zeggen ,,de symbiose tussen mens en instituties" Wie voor deze stelling geen bewijs be hoeft, kan verder lezen op pagina 4. Zie Van Dale onder „ecologie". In ons landschap liggen de dorpen zo'n vijf veertigduizendste deel van de aardom trek uit elkaar. We herkennen ze aan de kerktorens en schatten hun afstand op vijf minuten met de auto of een uur lopen. Ons gevoel voor tijd is veel sterker dan ons gevoel voor kilometers. Bovendien kun nen we slecht tellen; in één oogopslag komen we maar tot drie of vier. Als het meer wordt moeten we gaan turven. Daarom zijn die verspreide boerderijen zo'n integrerend deel van ons landschap, want ze maken afstanden voor ons over zichtelijk, net als de uurcijfers op de klok en de decimeters op een duimstok. In de hoofdvormen zijn al die boerderijen familie van elkaar, maar ze zijn eindeloos geva rieerd in situatie, grootte, materiaal, kleur Boerderij bij 's-Heer Arendskerke.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1975 | | pagina 15