wat verbergt de kerk van wemeldinge?
16
volledig verstoord. Daarbij moet uiter
aard bedacht worden dat het koor vroe
ger geen zelfstandige ruimte, maar een
substantieel deel van de totale kerk
ruimte was.
In 1898 werden een aantal grafzerken uit
de vloer opgenomen. Deze moesten,
naar in het bestek van Verheul vermeld
wordt, 'op nieuw staande geplaatst
worden tegen de indieping in de wan
den van het koor." Wat zich achter die
zerken verbergt, weten we niet. We zou
den kunnen denken aan traceringen,
zoals de kerk van Kapelle die heeft, maar
het is de vraag wat er van over is, want
Verheul schreef in zijn bestek: Hiervoor
van die muurgedeelten de specie af te
hakken, de voegen uit te krabben en de
stenen ruw te bikken..."
Overigens kan het zijn dat onder de
vloer van het koor nog de fundering van
een oude koornis tevoorschijn komt. De
oude eenbeukige kerk kan, voordat het
koor gebouwd werd, zowel een rechte
sluiting als een koornis gehad hebben.
De gevonden funderingen ter plaatse
van de triomfboog (zie fig. 8) zouden het
laatste doen veronderstellen. Volgens
mededeling van derden zou men bij
de fundering van het orgelbalkon op
oude resten gestuit zijn, doch we heb
ben deze mededeling niet kunnen ve
rifiëren.
De consistorie (sacristie) is nog steeds
overdekt met de oorspronkelijke stenen
kruisgewelven. Op een der kraagstenen
komt het wapen van het Wemeldingse
ambachtsherengeslacht Rijn voor. Dat
zal betekenen dat de sacristie door hen
geschonken is. (Later werd hun familie
wapen het wapen van de gemeente
Wemeldinge). Alle drie de ramen in de
consistorie dateren van 1856, één van
deze drie is geheel nieuw, de oorspron
kelijke vorm van de andere twee is ons
niet bekend.
Restanten van de oudste stenen kerk.
We komen nu terug op de vaststelling
van Dr. Dekker, dat de kerk veel ouder is
dan begin 15e eeuw. Bij het opmeten
van de kerk ontdekten wij dat de oost
gevel van de toren, voor zover deze tus
sen het houten tongewelf en het platte
dak zichtbaar is, nog puntgave stukken
van dichtgemetselde galmgaten ver
toont. Deze corresponderen precies met
de galmgaten in de 3 andere torenge
vels, en zijn kennelijk tot 1856 zichtbaar
geweest vanuit de kerk (en evenals de
rest van het interieur witgekalkt!) Dit
Fig. 10. Aanzicht van de kerk uit het zuidwesten in
1743. Naar de gravure van C. Philips.
