Papier
Streken
tijdschrift
46
Aansporingen om toch vooral zuinig te
zijn met elektriciteit of kommervolle ge
luiden over de papierschaarste je hoort
ze niet veel meer, de laatste tijd.
Ten onrechte.
Ambtshalve krijgen wij van onze wakkere
provinciale griffie met grote regelmaat be
treffende stukken onder ogen, waarin
diepe en minder diepe gedachten worden
ontvouwd over zaken, die Middelburg"
met dit gewest van plan is. Zeer vaak ook
wordt mededeling gedaan van de stand
punten, die in een of andere voorberei
dende commissie uit provinciale staten
over de aanbelangende voorstellen zijn in
genomen. En niet zelden is zo'n commis
sie het met de voornemens van gedepu
teerde staten eens, zodat aan de staten
kortaf wordt gemeld, dat deze of gene
commissie ,,kan instemmen met het voor
stel".
Recentelijk bereikte een provinciale enve
loppe ons bureel, waarin informatie over
ongeveer dertig onderwerpen was samen
gevat. Van die dertig velletjes papier be
vatten er welgeteld zeventien de
mededeling, dat commissies akkoord wa
ren gegaan met allerlei voorstellen. Vier
regeltjes tekst op verder fraai en smette
loos wit papier.
Nu wordt een kleine berekening boeiend.
Temeer omdat de provinciale post met
grote regelmaat dergelijke mededelingen
bevat. Die zeventien vrijwel blanco velle
tjes gaan naar zevenenveertig staten
leden. Ze worden voorts verzonden naar
vier of vijf kranten en laten we niet
overdrijven naar drie particulieren in het
Zeeuwse: één geslepen aannemer, die in
de betreffende stukken wil nagaan of er
misschien niet een leuk, provinciaal klusje
op te knappen is, waar-ie tegen concurre
rende prijs op kan inspringen; één onder
nemer, die handelt in kantoormeubilair en
die aan de hand van de stukken wil na
gaan of-ie geen initiatieven kan nemen
voor een vet ordertje; en laten we zeggen
één oprechte particulier, die een abonne
ment op de stukken heeft omdat-ie graag
op de hoogte blijft van het wel en wee van
dit gewest en dat bent u.
Goed dat zijn zeventien velletjes vrijwel
blanco papier, die in vijf en vijftig voud wor
den verzonden. Dat zijn dus bij elkaar
minstens negenhonderdvijfendertig velle
tjes fraai, wit, vrijwel onbeschreven
papier.
Daar men bestuurderen mede kent aan
hun op gezette tijden geuite klacht, dat ze
zo'n enorme papierwinkel in huis krijgen
lijkt de veronderstelling redelijk, dat het
merendeel van die vrijwel blanco velletjes
rechtstreeks naar de prullemand gaat,
daar ze geen informatie bevatten, die no
dig moet worden bediscussieerd.
Men zou zich met enige moeite kun
nen voorstellen, dat zes of zeven staten
leden dat papier gebruiken om enige noti-
tiën te maken over onderwerpen, die aan
hun zorgen zijn toevertrouwd. Zeg eens,
dat zo honderdvijfendertig velletjes alsnog
een onvoorziene, doch nuttige bestem
ming krijgen.
Blijven achthonderd vrijwel blanco velle
tjes over.
Verspild.
En dan te bedenken wat Dostojewski met
achthonderd vrijwel blanco velletjes pa
pier had kunnen doen.
Het college van gedeputeerde staten van
Zeeland heeft besloten de Vereniging Mi
lieuhygiëne Zeeland volgend jaar niet in
aanmerking te doen komen voor een pro
vinciale subsidie. De directe aanleiding lag
in een publicatie begin januari in het
maandblad van de VMZ, de Gouden
Delta", een vertelling a/s een sprookje,
waarin erg onaardig werd gedaan over
een niet men name genoemd provinciaal
bestuurder.
Als zo'n besluit ertoe zou leiden, dat de
VMZ metDe Gouden Delta" moet stop
pen, lijkt het ons te betreuren. Er valt dan
hoe dan ook een stukje informatie weg,
ongeacht de vraag of men de toon van de
artikelen bij tijd en wijle te hard, te zacht
of halfzacht vindt doorhalen wat men
niet van toepassing acht.
Maargoed, ,,De Gouden Delta" heeft met
enige regelmaat een rubriek, waarin men
,,de bestuurder van de maand" uitroept.
En als wij deze titel één keer zouden
mogen lenen, dan zouden wij de eervolle
vermelding bestuurder van april" willen
toekennen aan burgemeester drs. W. R.
V. Dusarduyn van Sas van Gent.
Een gekweld man, burgemeester W. R. V.
Dusarduyn.
Want gedeputeerde staten van Zeeland
hebben behalve hun voornemen rond
de VMZ laatst ook een streekplan voor
Oost Zeeuwsch-V/aanderen in de open
baarheid gebracht. En daarin heeft men
twee plaatsen vastgeprikt, die niet meer
mogen groeien: Sluiskil en Sas van Gent.
De industrie is te dichtbij om nog groei toe
te staan, vindt het college. Een paar jaar
geleden zei men dan, dat zo'n kern be
vrorenwerd. Maar omdat dat veel weer
standen opriep, zochten wakkere ambte
naren naar een milder in de mond liggende
formulering en men kwam op ,,konsoli-
datiekern".
Burgemeester Dusarduyn nu vindt die ver
kiezing van zijn gemeente niet leuk. Hij wil
groeien en gaf uiting aan zijn gram tijdens
de opening van een winkelpromenade in
zijn gemeente.
Bij die gelegenheid hield hij een toespraak,
waarin wij een aansprekende definitie van
het begrip streekplan aantroffen:
,,Een streekplan", zo sprak de Sasse ma
gistraat, ,,is een plan met streken. Het
dient dan ook te worden bevroren.
