therapie van ongemakken door deze middelen in de 'hand' gewerkt. Het diacetine is als levergif 3 jaar geleden van het toneel verdwenen, maar het ef fect van de overblijvende middelen wordt heus niet beter, ook al verbindt men hier aan de natuurgeneeskundige term van fructines. Enkele jaren geleden behoor den tot deze categorie ook de anti- diarrhee middelen enterovioform en mexaform. Internisten hadden hiertegen altijd al bezwaar vanwege het jodium- gehalte hierin, dat hun schildklier proe ven bedierf. Toen tenslotte kinderen van dit middel blind werden, als het langer toegediend werd, verhuisde het naar de U R-geneesmiddelen. Een geregeld gebruik van vitamine prae- paraten is als regel volstrekt onnodig, maar gewoonlijk onschadelijk. Behalve als men grote doses Vitamine A en D tot zich gaat nemen, temeer omdat de klini sche verschijnselen moeilijk te identifice ren zijn. Een ander misbruik uit lijst 5 betreft de neusdruppelsdie sympathicomimetica bevatten. Als decongestativum bij neus- verkoudheid zijn zij heerlijk, maar er lo pen heel wat neuzen rond, die hun slijm vlies ruïneren door langdurig gebruik er van. b. De U A - middelen Het lijkt verleidelijk om te veronderstel len, dat de wettelijke voorzieningen in zake deze middelen misbruik tegengaan. Men diene echter te bedenken, dat voor de apotheker hetzelfde geldt als voor de arts: als een patiënt een U A geneesmiddel eenmaal op recept van zijn geneesheer heeft gekregen, en hij wil het gebruik hiervan voortzetten ook zonder iteratie, dan gaan heel wat apothekers door de knieën. Als voorbeelden van on nodig voortgezet gebruik van genees middelen noem ik de volgende: Gebruik van diuretica tegen locaal oe deem. Toepassing van diuretica hiervoor is meestal onjuist en langdurige voortzet ting hiervan om cosmetische redenen is evident misbruik. Behandeling van vetzucht met genees middelen. Een ieder zinnig mens met enig gezond verstand weet, dat het hier alleen gaat om caloriebeperking. Toepassing van eetlustremmers is vanwege de scha delijke bijwerkingen een kunstfout, en het is nog erger als men met diuretica de weegschaal gaat bedriegen. Bovendien leiden deze middelen de aandacht van de patiëntvan dehoofdzaakaf,n.l. dathijzijn calorieën moet beperken, c. De U R-middelen Hieronder vallen terecht alle hormonale praeparaten, chemotherapeutica en anti biotica, antirheumatica en sedativa. Dit lijkt een veilige regeling, omdat de apo theker alleen op recept mag afleveren. Maar men onderschatte niet de pressie middelen van de patiënt tot langdurig en onnodig gebruik. Een paar voorbeelden. Antirheumatica zijn voornamelijk be doeld voor de behandeling van een actief rheumatisch proces. Toepassing van deze middelen bij klachten t.g.v. arthrose betekent in feite dan ook misbruik, tenzij het bijv. de ondragelijke last van een coxarthrose betreft. Ook hier neigen zo wel patiënt als geneesheer tot perfectio nisme. De pijn zal met wortel en tak wor den uitgeroeid tot er hypertensie of de compensate cordis t.g.v. zoutretentie op volgt of - wat veel erger is - een onherstel bare beenmergziekte. Slaapmiddelen lijken een nuttige aan winst in ons therapeutisch arsenaal, maar men diene wel te beseffen, dat in feite de slaap hiermee geschaad wordt. Als men n.l. het middel staakt, is de slaap hierop veel onrustiger dan voorheen en de pa tiënt manouvreert zich dus in een ciculus vitiosus. Het overmatig gebruik van tranquillizers is bepaald niet altijd te wijten aan de be handelend geneesheer. Dagelijks wordt het publiek door alle soorten van gogen voorgehouden, dat zijn kwalen samen hangen met psychische spanningen voortkomend uit maatschappij of werk kring. Wat is het gevolg? De patiënt komt op het spreekuur en vraagt om een kal merend middel. De dokter schrijft hem éénmaal een sedativum voor en de pa tiënt is van iteratie niet meer af te krijgen. Ik zou willen eindigen met een weinig ge bruikelijke oproep n.l. tot discipline. Aan de arts om de patiënt een geneesmiddel te weigeren en aan het publiek om tenge volge van het geneesmiddel geen patiënt te worden

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1976 | | pagina 46