de voortgang van een onderzoek
van het WZD e of werd in het Land van
Axel in een groot aantal gevallen open
voorklinker, in het Zeeuws woordenboek
gespeld als ae of ae:; ae als de klank niet
gerekt is, ae: als het een gerekte klank be
treft, WZD (1974), pag. vii. Eenzelfde
klank dus als die in aerdepaerd e.d.
Gemakshalve gebruik ik nu even deze
spelling. Wérk, méns, kennis (se), mennen,
snèrken, zé ren, tèrve. enz. werden waerk,
ma ens, kaennis(se), maennen, sna erken,
zaerën, taerve, enz.
De beperking ,,in een groot aantal ge
vallen" houdt in: slechts in bepaalde po
sities veranderde de (e) in ae (bijv. niet
vóór s, wel vóór r; vergelijk: zè:sse, f/è:sse,
gerekte (zes, fles), zaerde (klap, slag),
flaere (tong) uit zèrde, fiére).
Correctie zou betekenen dat alle betref
fende opgaven (voor het Land van Axel)
in de woordenlijst een spellingswijziging
zouden moeten ondergaan, of liever, dat
naast de oudere vormen ook de jongere
zouden moeten worden vermeld. Dat is
niet mogelijk. Een correctie in het voor
werk zou neerkomen op een drastische
wijziging: een andere opzet.
17
3. Verder onderzoek
Drie voorbeeldjes van veranderingen in
één streektaal kunnen ongetwijfeld
worden aangevuld met een aantal voor
beelden uit andere taalomgevingen. (Voor
dit ene dialect was een bepaalde keuze
niet eens eenvoudig.) Betekent dit dat het
Zeeuws woordenboek, sneller dan het
verdient en sneller dan nodig is, gevaar
loopt te verouderen? Ik meen dat deze
vraag niet zonder meer bevestigend mag
worden beantwoord; het woordenboek
bevat een rijke schat aan informatie die
nog altijd hoogst actueel is.