de voortgang van een onderzoek van het WZD e of werd in het Land van Axel in een groot aantal gevallen open voorklinker, in het Zeeuws woordenboek gespeld als ae of ae:; ae als de klank niet gerekt is, ae: als het een gerekte klank be treft, WZD (1974), pag. vii. Eenzelfde klank dus als die in aerdepaerd e.d. Gemakshalve gebruik ik nu even deze spelling. Wérk, méns, kennis (se), mennen, snèrken, zé ren, tèrve. enz. werden waerk, ma ens, kaennis(se), maennen, sna erken, zaerën, taerve, enz. De beperking ,,in een groot aantal ge vallen" houdt in: slechts in bepaalde po sities veranderde de (e) in ae (bijv. niet vóór s, wel vóór r; vergelijk: zè:sse, f/è:sse, gerekte (zes, fles), zaerde (klap, slag), flaere (tong) uit zèrde, fiére). Correctie zou betekenen dat alle betref fende opgaven (voor het Land van Axel) in de woordenlijst een spellingswijziging zouden moeten ondergaan, of liever, dat naast de oudere vormen ook de jongere zouden moeten worden vermeld. Dat is niet mogelijk. Een correctie in het voor werk zou neerkomen op een drastische wijziging: een andere opzet. 17 3. Verder onderzoek Drie voorbeeldjes van veranderingen in één streektaal kunnen ongetwijfeld worden aangevuld met een aantal voor beelden uit andere taalomgevingen. (Voor dit ene dialect was een bepaalde keuze niet eens eenvoudig.) Betekent dit dat het Zeeuws woordenboek, sneller dan het verdient en sneller dan nodig is, gevaar loopt te verouderen? Ik meen dat deze vraag niet zonder meer bevestigend mag worden beantwoord; het woordenboek bevat een rijke schat aan informatie die nog altijd hoogst actueel is.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1976 | | pagina 59