de molens van sas van gent - Philippine - westdorpe
20
had was het verval van de molen. Het re
sultaat kunt u iedere dag opnieuw aan
schouwen als u het bolwek „Generaliteit"
oftewel de Molenberg passeert!
Vroeger stond er op dezelfde plaats een
houten molen die gebruikt werd als ger-
ste-pelmolen en snuifmaalderij. Ook die
molen was van een achtkantig model. In
1829/1830 heeft de heer Dominicus Ver-
schaffel die molen gekocht van een heer
Dupont. Hij heeft de molen in steen omge
bouwd en ingericht als graanmolen. In
1827 was het kanaal van Sas van Gent
doorgetrokken naar Terneuzen en belang
rijk verbeterd. Er ontplooide zich hier een
levendige handel en Sas van Gent werd
zelfs een „graanmarkt" rijk. De heer Ver-
schaffel bleef niet bij zijn molen maar
stichtte een ander bedrijf dat hij heeft uit
gebreid en gemoderniseerd. Uit het ver
slag van de toestand van de gemeente
blijkt dat in 1869 „eene bloemfabriek met
goed gevolg" in werking is gebracht. Die
meelfabriek is in 1901 geheel door brand
vernield. Onmiddellijk werd deze in mo
derner vorm herbouwd, zodat in 1902 de
produktie kon worden hervat.
Toen Johannes Verschaffel in 1902 kwam
te overlijden kwam de directie in handen
van diens zonen Victor en Richard Ver
schaffel. In 1936 werd de verantwoorde
lijkheid voor hetgeen wij nu kennen als de
meelfabriek Walsenmolen toevertrouwd
aan de tegenwoordige directeur, Drs Hu-
bert J.P. Verschaffel. Zijn oom Victor leg
de toen zijn functie neer, terwijl zijn vader
Richard in de directie bleef tot aan zijn
overlijden in 1953. Al is de meelfabriek
geen molen in de zin van hetgeen in dit
overzicht daarmede wordt bedoeld, het
leek gewenst het ontstaan van deze
„hoog-molen", zoals een bloemfabriek
genoemd wordt, tegelijk te memoreren.
Jonkvrouwe S Collot d'Escury schreef in
1927 een boekje dat als titel kreeg „De
Molens van Ze'euwsch Vlaanderen" en
bedoeld was als een bijdrage tot de kennis
van de geschiedenis van de windmolens
van Nederland. De afbeelding is daaruit
overgenomen terwijl hetgeen in de bijbe
horende beschrijving te vinden is hier
boven al werd weergegeven.
De Jkvr schrijft dat ze alleen nog maar
een molen in Sas van Gent gevonden
heeft op een plattegrond van 1780. Zij
spreekt als haar mening overigens uit, dat
het haast niet kan dat Sas van Gent niet
eerder over een molen de beschikking
had. En inderdaad, hiervoor is al verteld
dat er in 1696 een waterkorenmolen werd
De voormalige getij molen in de stadswal van Sas van Gent.
Verklaring der cijfers: naar een plattegrond van omstreeks 1750, in het Rijksarchief (de twee raderen
zijn er door mij aan toegevoegd; het overige is naar andere kaarten) 2 nog bestaand gedeelte dat ge
bruikt wordt als bergruimte (de ankerijzers wijzen nog op het bouwjaar: [an no 16 96]).
Verklaring der letters: a berging van graan en meel; b „schepradt"; c „camradt"; Overlaat; e groot ver
laat; f privaten;gbakkerij
'XPr7~777r/
