TIJD
SCHRIFT
Incidenten
V an culturele incidenten - daar hoorde je
tot voor kort niet veel van in het Zeeuwse.
Uitvoerende kunstenaars werden bij de
vertolking van wéér een Beethovenwerkje
of een Tsjaikowsky-concertje zelden ge-
tracteerd op bij de hand liggende voor
werpen uit de zaal of in plastic zakjes mee
genomen rottend ooft. En als Jeugd en
Muziek weer eens een hedendaags werk
op het programma had gezetwerd dat
ook even zelden met boe-geroep ontvan
gen. Een kwieke grijsaard in dit gewest,
die nog altijd goed ter been, zéér wel van
memorie is en het culturele gebeuren al
jaren volgt, wist zich één gebeurtenis te
herinneren, die men met de term incident
zou kunnen omschrijven. Het was in een
van de Zeeuwse steden, aan het slot van
een concert, waarop Handels Messias ter
uitvoering stond: het meisje dat de bloe
men aan de solisten moest verstrekken
deed dat voor de eerste keer en was voor
die gelegenheid licht gespannen. Zij be
trad dan ook het podium na het voor
laatste akkoord, waar de partituur een
generale pauze voorschrijft. Ze drukte de
dames en heren solisten haastig hun boe
ket in handen, de dirigent was zo attent de
pauze te rekken tot ze klaar was en daarna
besloot men, geheel op adem en de bloe
men tegen de borst gedrukt, met een ju
belend ,,Aaaamen".
IVIaar wat gebeurt er in januari 1977?
Jeugd en Muziek Middelburg - dat van de
Kuiperspoort zo ongeveer het Mekka van
de hedendaagse muziek in Nederland
heeft gemaakt - belooft het volk een reeks
van drie concerten, waarop Geoffry
Madge enkele van de belangrijkste piano-
werken van de laatste twintig jaar speelt,
composities van Boulez en Stockhausen.
Dat voornemen dreigt vóór het tweede
concert lelijk doorkruist te worden: de
Zeeuwse Volks Universiteit verbiedt
Madge - gespecialiseerd vertolker van mo
derne muziek - het gebruik van de vleugel,
die men in 1965 ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van het Zeeuwse volk [én
het Prins Bernhardfonds) heeft gekregen.
HetZVU-bestuur voert voor het verbod de
vrees aan, dat dezware aanslagvan de
pianist het instrument kwalijk zal bekomen
en ernstige schade zal doen.
N u speelde Madge dezelfde werken
twee jaar geleden in Middelburg, zonder
dat de snaren de bezoekers om de oren
vlogen. De pianist zelf reageerde desge
vraagd op de maatregel in de PZC, een
reactie inderdaad met een tamelijk zware
aanslag. Hij vond het verbod belachelijk;
riep, dat een zware aanslag een piano op
zichzelf niet kapot kan krijgen, omdat het
instrument daartoe een regelmechanisme
Attractie
Kees Cijsouw 25
bezit; dat er bij spelers zonder ervaring
inderdaad weieens een snaar kan breken,
welk euvel voor f 2,50 op te lossen is en
dat hijzelf een techniek heeft ontwikkeld,
die aan het instrumentde minimale eisen
stelt". En passant verklaarde hij, dat de
ZVU-vleugel maar een matig instrument is
en met zijn twaalf jaar óuder dan de ge
middelde piano op een conservatorium,
die na zes, zeven jaar van een geheel
nieuw binnenwerk wordt voorzien.
Goed - de concerten gingen grotendeels
toch volgens de plannen door, omdat er
andere instrumenten ter beschikking kwa
men.
Maar wij hebben de neiging nu met een
scheef oogje in de richting van de ZVU te
kijken - en naar de piano van die instelling.
Twaalf jaar oud en nóg in bedrijf - een
lelijk geval van af beu Ie rij.
Nou ja - misschien kan de ZVU de be
speelbaarheid van de vleugel nog drie jaar
rekken door iédere pianist te verbieden het
instrument te bespelen.
Dan is het 1980 en bestaat de instelling
veertig jaar.
't Zou best aardig zijn als het Zeeuwse
volk bij het nieuwe geschenk de voor
waarde zou stellen, dat ook Geoffrey
Madge het mag bespelen.
De februari-ramp van 1953 heeft in Zee-
land hier en daar sporen achtergelaten,
die in de loop van de tijd tot toeristische
trekpleisters zijn uitgegroeid. De kreken bij
Schelp hoek en O uwer kerk en de caissons
aan de zeedijk bij Ouwerkerk zijn er spre
kende voorbeelden van.
Maar zie - zo'n vierentwintig jaar na dato
is de ontsluiting van Zeeland zóver gevor
derd, dat zelfs de verslaggeving over de
ramp in kranten een toeristisch vermaak
dreigt te worden. In een paar dagbladen,
die in Zeeland verschijnen, werd ons oog
in de tweede helft van januari getroffen
door wervende annonces.
Een melding van de Zwolse he Courant
was het, waarin kond werd gedaan van
een fotografische uitgave van de courant,
die de verslagen over de februari-gebeur-
tenissen in zuidwest-Nederland bevatten.
En waar is deze door de vorderingen der
techniek mogelijk gemaakte attractie te
verkrijgen?
Jawel - op het kantoor van de Provinciale
Zeeuwse VVV.
