beeldende kunst in West-Vlaanderen
129
noeg. Ons wereldbeeld, schrijft Wildiers,
wordt gekenmerkt door de evolutiege
dachte. Deze beheerst geheel de kulturele
situatie en geen kunstenaar ontsnapt er
aan. Hij fungeert als menselijke seismo
graaf. Af en toe begint zijn verbeelding
heel erg te trillen en wij kijken geboeid toe.
Toen in 7960 in de Burgerzaal van het
stadhuis te Middelburg de Westv/aamse
prijs voor schilderkunst te gast washeeft
wijlen commissaris De Casembroot bij het
imposant wit-zwart begrafenistafereel van
een laureaat, de hoop uitgesproken dat de
uitwisseling tussen de twee bevriende
provincies niet dezelfde weg zou opgaan!
Wie die wens deelt zal hem graag betrek
ken op de beeldende kunst in haar totali
teit, hoe komp/eks zij vandaag ook is, en
met name op alle kansen van dialoog
tussen de artiesten en de amateur. Maar
met West-Vlaanderen heeft die beschou
wing uiteraard niets meer te maken.
