DE „BOOKMAKERS"
J. C. van Schagen
Nevenstaand adres uit de laat-Victoriaan-
se jaren maakt wel een paar herinneringen
los. In die omgeving begon ik mijn car
rière. Als jongste bediende op het ban
kierskantoor J. A. Zip Van Teylingen
aan den Dam te Middelburg. Toch wel
merkwaardig, eerst bijna 70 jaar nadien in
volle omvang te mogen vernemen, aan
hoe bedenkelijke practijken men heeft
meegewerkt. Overigens werd de zedelijke
schade inderdaad slechts buitenshuis ge
leden en gunden we destijds ,,die Engel
sen" best wel wat de Transvaalse oor
log was nog niet vergeten. Van moreel be
derf was op ons degelijke kantoor niets te
merken, veeleer leverden de bookmakers
zo af en toe eens een sprankeitje variatie
en avontuur in onze wel erg burgerlijk-
saaie atmosfeer. We hadden enkele cliën
ten uit die hoek, niet zo veel. Verreweg de
voornaamste was het grote, financieel
zeer solide bookmakerskantoor van Terry,
die in de Koepoortstraat zat het grote
huis heeft hij zelf laten bouwen meen ik.
Later woonde Dokter Mazzola daar.
Soms ook deden we zaken met de oude
Davis, iemand van nog groter en ander
kaliber, naar ik gaandeweg heb begrepen.
Waarschijnlijk stond hij op een top van dit
soort trappen en hield hij zich alleen maar
met belangrijker en dan ook zeldzamer
lotswisselingen bezig dan de football
kennelijk Terry's terrein. Eerst woonde hij
op den Dam, later op Vrederust in Seroos-
kerke, opvolger van de oude Juffrouw
van Vollenhoven, als ik me niet vergis. Dat
was héél hóóg! Het was een door en door
rechtschapen man, die ééns, na een lang
en vertrouwelijk gesprek met mijn Vader,
een uitlating deed, die ons zeer trof. Hij
zeide: Och van Schagen, jij bent toch
zeker óók een zoon van het oude Volk? En
na deze kleine emotie wipt dan metéén
een andere herinnering op: aan zijn tegen
hanger, het van de hand in de tand leven
de mini-bookmakertje Price we moch
ten hem best, het was een arme donder,
die permanent geen raad wist. Personeel
had hij niet, zijn twee zielig opgedirkte
dochters deden het veel te weinige dat er
te doen was die arme, opgejaagde
Price ik had echt medelijden met hem.
Het was heus niet èlles goud, wat er
blonk! Al floreerde het bedrijf over het al
gemeen toch wel. Toen de Engelsen eens
een keer last hadden van een zedelijke bui,
was er een hele zwerm van deze lieden het
kanaal over gevlucht ze zaten overal
aan de zeekant, in België en hier, in Vlis-
singen en Middelburg.
Bijna wekelijks hadden we een crisisdag
als de postal orders" arriveerden van
de „Engels-kantoren" dan werd er
doorgewerkt eenvoudig tot we klaar wa
ren dat kon tegen achten 's avonds uit
lopen. Dan gingen de dikke pakketten,
geteld en gecontroleerd, met de post naar
een Rotterdams adres. Jan Kol, die bijna
Gemiddeld beliepen de inzetten niet meer dan
5 shillings, de pondjes waren vrij zeldzaam.
De bookmakerskantoren te Middelburg, in verband
met het wetsontwerp tot bestrijding der zedeloosheid.
Middelburg, 6 April 1911.
Burgemeester en Wethouders van Middelburg hebben de eer IJ. II. E. G. hierbij aan
te bieden een afdruk van een adres, gezonden aan de Eerste Kamer der Statcn-Generaal in
zake het wetsontwerp tot bestrijding der zedeloosheid, in verband met de bookmakerskantoren
alhier, met beleefd verzoek daaraan wel Uwe aandacht te willen wijden bij de behandeling
van bedoeld wetsontwerp.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. VAN DEN BRANDELER, voorzitter.
G. J. SPRENGER, secretaris.
Aan de leden van de Eerste Kamer
der Staiem- 6ener aai.
