vrouwen en meisjes in het verzet in zeeland
6
Hannie de Winde, bijgenaamd Puck.
De schrijfster en haar onderwerp.
Hannie de Winde was een aardig meisje
met bruin haar en sprekende ogen, leer
linge van de RHBS te Oostburg. Muzikaal
als ze was kreeg ze pianoles van de heer
C. Schijve, die onder het pseudoniem Van
Gent illegaal werk deed en een leidende
rol speelde bij de 'kraak' van het Oost-
burgse distributiekantoor in de nacht van
4 op 5 augustus 1944. Haar koeriersters-
werk begon zij met wat boodschappen te
doen voor haar broer Pieter de Winde,
een prominente figuur in de KP, die later
vooral vermaardheid kreeg door in de
nacht van 27 op 28 september 1944 door
een stuk van de Schelde van bezet West
naar bevrijd Oost Zeeuwsch-Vlaanderen
te zwemmen. Het werk ging haar goed af;
ze toonde geen angst of opwinding en
gedroeg zich volkomen onschuldig,
waarschijnlijk zonder gevaar te zien. Dat
laatste in tegenstelling tot haar broer, die
met schrik dacht aan de mogelijkheid dat
zij in handen van de Duitse politie zou
vallen.
Huize De Winde, Dorpsstraat 71 te Bres-
kens, was een bekend adres voor ver
zetsmensen. Vader, grossier in levens
middelen, kon af en toe helpen met de
omzetting van gekraakte bonkaarten in
levensmiddelen voor onderduikers en
voor de gevangenen in het kamp Amers
foort. Moeder De Winde had de zorg voor
allerlei verzetsmensen, onderduikers en
zelfs enkele geallieerde piloten, die kwa
men eten en slapen. In een vroegere re
genput onder het huis was een flinke
schuilplaats gemaakt voor mensen, pa
pieren en wapens. Op een zolder boven
het magazijn sliepen eveneens vaak al
lerlei gasten. Om de situatie nog wat ge
compliceerder te maken werden er ook
nog geregeld Duitse militairen bij hen in
gekwartierd. Moeder De Winde was va
gelijk op de hoogte van de activiteiten van
haar kinderen - moeders konden beter
maar niet te veel weten, vond zij. Ze ver
voerde trouwens ook wel eens wat bon
kaarten als het nodig was. Het was niet
verbazingwekkend, dat in een gezin, dat
zo leefde voor het verzet, de dochter
koerierster werd.
Sinds de zomer van 1943 was Pieter de
Winde op zijn beurt elders ondergedoken
en hij kon zich slechts bij donker in Bres-
kens wagen. De andere KP-ers kenden
Hannie ook en weldra werd ze bij. allerlei
karweitjes betrokken. Na de kraak van
Oostburg bracht ze bijvoorbeeld benzi
nebonnen voor 18000 liter naar Rot
terdam in een bonbondoosje, met een
etiketje erop geplakt: 'van Opoe voor
Jantje'. Een briefje van een bevriend me
dicus had haar een Ausweis bezorgd om
buiten Zeeland te reizen, zogenaamd om
een specialist te bezoeken.
Bepaald hachelijk was de situatie, toen zij
op een keer terechtkwam bij een bagage
controle in Roosendaal, met e^n zending
distributiepapieren in haar tas. Wegens
de belangrijkheid daarvan werd ze bege
leid door een KP-er, die haar op enige
afstand volgde en zo nodig gewapen
derhand moest ingrijpen. Dat leek in dit
geval uiterst riskant, want dichtbij de Ne-