adriaan jacobus van der weel
9
zijner jeugdige discipelen wel hebben
gedaan. Eén ongelukkig moment is van
zijn H.B.S.-tijd bijgebleven tijdens een
wiskundeles van de directeur. Deze be
ging tegen hem een onrecht dat zo diep
griefde dat Van der Weel besloot, wan
neer ooit de kans kwam, de man 'be
taald' te zetten. Die kans kwam tijdens
zijn waarnemend burgemeesterschap
toen betrokkene, zeer bejaard, hem om
een gunst kwam vragen. Toen de man
binnenkwam schoot hem het voorval,
dat zich in zijn H.B.S.-jaren (1910-1915)
afspeelde, te binnen. Dit was zijn kans.
Op mijn vraag wat hij gedaan heeft, ant
woordde Van der Weel, glimlachend, dat
hij geen wraak heeft genomen.
Ik realiseer mij, al schrijvend, dat Van der
Weel eigenlijk nooit heeft gesolliciteerd.
Hij werd steeds gevraagd of hij kreeg het
aangeboden. Hij was geen politicus. In
de jaren voor veertig was Van der Weel
secretaris van de afdeling Middelburg
van de Vrijzinnig-Democratische Bond,
die in 1946 voor een deel in de Partij van
de Arbeid is opgegaan. Zodoende werd
hij lid van deze partij hoewel hij zich
nooit een socialistisch politicus heeft ge
voeld. Van de onderscheidingen die hij
kreeg, is ongetwijfeld het ereburger
schap van Middelburg in 1964 hem het
liefst geweest. Toen de stad jarig was in
1967 (750 jaar stadsrecht) hield dr. P. J.
Meertens in de burgerzaal de feestrede:
een magistraal overzicht van de geschie
denis van "onze" stad. Van der Weel zat
met tranen in de ogen te luisteren. Hij
heeft zich niet gestoten aan het standen-
verschil, maar accepteerde dit zonder te
streven naar een plaats in de 'high socie
ty'. Deze plaats heeft hij zonder schokken
als vanzelf gekregen.
Evenwicht
Een bescheiden man, maar wetend wat
hij waard was. "Hij was geen man van
uitersten noch zocht hij door kunstgre
pen de aandacht op zich te vestigen",
aldus zijn vriend mr. P. van Empel bij zijn
crematie op 18 november 1980. En ver
der: "Zijn leven werd bepaald door het
streven naar evenwicht in de rechtsver
houdingen, in het optreden als bestuur
der, in zijn verhouding tot zijn mede
mensen". Een man zonder rancunes.
Zelfs toen zijn benoeming alscommissa-
ris der koningin in Zeeland al 'rond' was,
als opvolger van jhr. mr. Quarles van
Ufford, en deze door ingrijpen van het
hof ten gunste van jhr. mr. De Casem-
broot ongedaan werd gemaakt, heeft hij
dit aanvaard zonder dat het afbreuk deed
aan de samenwerking in het college.
Nogmaals een bescheiden man: in een
briefwisseling met dr. G. Taal verzocht
hij het 'cum laude' bij het doctoraal rech
ten te schrappen; het deed niet ter zake.
Van Empel wees aan het slot van zijn
toespraak bij de crematie er op dat Van
der Weel naar eigen zeggen geen anten
ne voor het geloof had, maar dat zijn
vriendelijkheid alle mensen bekend was
naar apostolisch vermaan. Velen heb
ben bewijzen van deze vriendelijkheid
ontvangen, ook zij die bijdragen aan dit
tijdschrift hebben geleverd. Na het ver
schijnen werden zij door hem gebeld om
te zeggen hoeveel hij van hun artikel had
genoten. Een singulier man met singu
liere gaven die - hoe symbolisch! - het
laatste deel van zijn leven in de 'Middel
burcht' woonde met een weids uitzicht
over het Walcherse landschap dat hij
meehielp te herstellen.
Verantwoording: Het Documentatiecentrum Zeeuws
Deltagebied beschikt over een urenlang interview met
mr. Van der Weel. Verdere gegevens ontvangen van
mr. J. J. van der Weel en mr. J. van Aartsen. Dank aan
dr. G. Taal voor toestemming uit zijn briefwisseling te
citeren.
mh.a,-j.van on< wi 11
v iiuvtMtir»
uir n<K£Nïtu.it<:ii iu voon ui vi li
aan MlUOELUllHG 111 we.1en uienu i en
