de vestiging van de eerste medische specialisten in middelburg (IV) 66 het Middelburgse Gasthuis en het Vlis- singse St. Joseph, gevoed zowel door godsdienstige als locaal-chauvinisti- sche motieven, heeft zodoende tot ge volg dat twee ziekenhuizen, die slechts luttele kilometers van elkaar verwijderd zijn, gelijktijdig in dure en niet dagelijks nodig apparatuur investeren terwijl de nog schaarse medische know how over twee specialisten wordt versnipperd. Een verspilling van (gemeenschaps)- geld die, in de komende decennia, niet de laatste zal blijken te zijn. Ondanks deze Vlissingse concurrentie was overigens het economisch rende ment van het Middelburgse stralenin- stituut, althans in de eerste jaren, verre van ongunstig. Het winstaandeel dat Orbaan over 1 921 kreeg uitgekeerd be droeg namelijk f 4.660,53. In 1924 wordt Orbaan belast met het geven van het medisch onderwijs aan de hoofdstedelijke leerlingverpleeg sters, tevens wordt hij de vaste secreta ris van een eigen Zeeuwse examencom missie die voortaan in Zeeland de ver pleegstersexamens gaat afnemen. Gezien de prettige herinneringen die vele oud-verpleegsters, die destijds aan het Gasthuis zijn opgeleid, aan hem hebben bewaard moet Orbaan een goed docent en een plezierig examina tor zijn geweest. In 1926 gaat Orbaan, overigens maar voor korte duur, als röntgenoloog in het Goese St. Johanna werken, iets wat door het bestuur der Godshuizen maar met lede ogen wordt aangezien. Met het vertrek van Schoute, in 1 927, komt er officieel een einde aan Or- baan's nevenfunctie als assistent van de Gasthuischirurg. In de komende crisisjaren worden er in het Gasthuis onder druk van de Middel burgse Officier van Justitie, baron van der Feltz, die als vertegenwoordiger van de gemeenteraad zitting had in het be stuur der Godshuizen, de meest extre me bezuinigingsmaatregelen doorge voerd. Orbaan, wiens vaste salaris in 1 925 tot f 7.000,- was opgevoerd met verlaging van zijn winstaandeel tot 7%, heeft in de dertiger crisisjaren het zeer onple zierige voorrecht gehad de enige spe cialist te zijn wiens salaris - het was na melijk hoger dan dat van de hoofdste delijke burgemeester! - zowel tijdens gemeenteraadsvergaderingen, als door ingezonden stukken schrijvers, regel matig publiekelijk ter discussie werd gesteld. Met ingang van 1 mei 1 936 wordt de „dure" post van stralenarts, in het kader van de doorgevoerde bezuinigings maatregelen, opgeheven. Brongers, die behalve internist en geneesheer-direc teur ook al hoofd van het laboratorium was geworden moet van nu af aan ook de röntgenologie er nog bij gaan doen. Nadat hij op een speciale afscheids avond, waarop hem de gouden legpen ning der Godshuizen wordt uitgereikt, afscheid heeft genomen van zijn oude werkkring verhuist Orbaan op 1 juni 1 936 naar Bilthoven waar hij opgeleid wordt tot tuberculose-arts. Op 1 mei 1 939 volgtzijn benoeming tot keurend tuberculose-arts verbonden aan het Centraal Bureau van Keuringen. Hoofdrol Al de allereerste keer datOrbaan, op 28 augustus 1920, op een bijeenkomst van de Walcherse artsen verschijnt, speelt hij een hoofdrol. Op een speciale zomervergadering verzorgt hij, het jongste lid van de kring en beoefenaar van de jongste loot aan de medische stam (de röntgenologie) geheel eigen handig een middagvullend programma. Na een inleiding over de natuurkundige achtergronden van de radium en rönt genstralen, gevolgd door een voor dracht over de stralentherapie bij in- operabele kankergezwellen, bezichti gen de verzamelde Walcherse artsen, onderzijn leiding, het nieuwe stralenin- stituut. In de komende jaren zal deze eerste voordracht en demonstratie van Or baan, die zich ontpopt tot een zeer ac tief afdelingslid, nog door talloze wor den gevolgd. Omdat een opsomming van al zijn voordrachten voor niet-art- sen weinig interressant is blijft deze achterwege, zij geven overigens een goede indruk van de snelle ontwikke ling die de röntgenologie in de komen de jaren gaat doormaken. In 1924 wordt door Orbaan, mogelijk op insti gatie van Schoute, destijds voorzitter van het Zeeuws Genootschap der We tenschappen, een artikel in het Archief van het Genootschap gepubliceerd. In deze voor „leken" toegankelijke publi catie zou een patiënt „herkenbaar" zijn beschreven. Wegens de aantasting van het, destijds sacrale, beroepsgeheim heeft deze publicatie in de kring der plaatselijke beroepsgenoten nog al wat stof doen opwaaien. Naast zijn talrijke didactische bijdragen heeft Orbaan zich ook in het bestuurlijk vlak voor de afdeling Walcheren ver dienstelijk gemaakt. Toen hij, op 1 mei 1936 werd ontslagen was hij juist en kele maanden voorzitter van de afde ling. Op 1 januari 1 936 had hij het voor zitterschap van Van der Bijl (huisarts te Arnemuiden), die tien jaar lang de Wal cherse artsen met vaste hand had be stuurd, overgenomen. Het feit dat Or baan op 1 januari de functie van voor zitter aanneemt maakt het waarschijn lijk dat zijn ontslag uit het Gasthuis, in mei daaropvolgend, ook voor hemzelf zeer onverwachts is gekomen. Na zijn vertrek uit Middelburg zijn Orbaan niet veel jaren meer toebedeeld geweest, in het begin van de oorlog is hij in Den Haag overleden. De tuberculose arts Tuberculose was, zeker in de 1 9e maar ook nog in het begin van de 20e eeuw, een van de allergevaarlijkste vijanden van de volksgezondheid. Nadat Robert Koch, in 1882, de bacil laire aard van deze ziekte had aange toond stond onomstotelijk vast dat tu berculose een besmettelijke ziekte was die door besmet sputum van mens op mens werd overgedragen. Dit nieuwe inzicht maakte het mogelijk rationele maatregelen te treffen waardoor de verspreiding van deze infectieziekte zo goed mogelijk kon worden ingedamd. In 1902 wordt, in Berlijn, een interna tionale bestrijdingsorganisatie opge richt, in 1 903 gevolgd door de oprich ting van een nationaal Nederlands Cen traal Comité. In de volgende jaren wor den er in vele plaatsen in ons land plaat selijke bestrijdingsorganisaties ge sticht. InZeeland isVlissingen de eerste gemeente waar, door de artsen Duyvis en Smitt, aparte spreekuren gehouden worden. De Provinciale Zeeuwse Vereniging tot

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1982 | | pagina 28