25 jaar diho: een kijkje in verleden, heden en
toekomst van het milieuonderzoek in het deltagebied
150
Enkele chemostaten waarin experimenten worden gedaan over de groeisnelheden en verder oecologische
bijzonderheden van bacteriën, de afbrekers in de natuur.
(Foto: René Kleingeld)
heids- of waterstaatkundige redenen
onvermijdelijk is, dan verdient compar
timentering met een zout westelijk deel
de voorkeur.
De milieuatlas „De kleuren van Zuid-
west-Nederland" die in 1972 ver
schijnt, doet daar nog eens een schepje
bovenop. De atlas staat boordevol bio
logische en milieukundige informatie.
Een groot deel daarvan is geleverd door
het DIHO. De atlas gaat weliswaar nog
uit van een volgens de Deltawet afge
sloten Oosterschelde („...afsluiting
valt ernstig te betreuren..."), maar
houdt een pleidooi voor het zout hou
den van een deel van het bekken. Het
boek draagt een enorme hoeveelheid
feiten aan die kwantificeren hoe groot
de verliezen zullen zijn. Dit boek heeft
indruk gemaakt, en het heeft zeker bij
gedragen tot de latere politieke besluit
vorming.
In mei 1 972 wordt op Hedenesse een
studieconferentie gehouden, georgani
seerd door de Vereniging Milieuhygië
ne Zeeland en de Zeeuwse politieke
partijen. Op die conferentie wordt het
dilemma veiligheid tegen overstromin
gen versus het behoud van het natuur
lijk milieu voor het eerst in zijn volheid
publiekelijk bediscussieerd. DIHO-bio-
logen hebben daarbij hun inbreng. Bij
monde van dr. Parma wordt gezegd dat
de Studiegroep Milieubeheer van de
Oecologische kring, waarin ook het DI
HO participeert, een dringend beroep
doet op de minister van Verkeer en Wa
terstaat om een nieuwe Deltacommis
sie in te stellen waarin biologen en an
dere milieudeskundigen zijn vertegen
woordigd. Deze commissie dient uit te
zoeken op welke wijze de eisen van be
scherming tegen stormvloeden en van
behoud van natuurlijk milieu zijn te
combineren.
De conferentie op Hedenesse staat niet
op zich. Grote groepen milieubewuste
mensen beginnen hun zegje te doen
over de Oosterschelde. Boeken en bro
chures met informatie over de waarden
van natuur en milieu in de Oosterschel
de, voor een aanzienlijk deel geschre
ven door DIHO-mensen, vinden hun
weg naar een breed publiek. DeOoster-
schelde is „nieuws" en „politiek" ge
worden. Inmiddels is Rijkswaterstaat al
wel, conform de Deltawet, begonnen
aan de afsluiting van de zeearm. Maar,
zo heeft eens iemand gezegd, de twijfel
groeit sneller dan de dam door de Oos
terschelde. De rest van het verhaal is
bekend. Onder de regering Den Uijl zal
er een nieuwe studie komen over de
afsluiting. De Commissie Klaasesz
wordt geïnstalleerd. In 1974 adviseert
deze commissie: bouw een doorlatende
dam in de mond van de Oosterschelde
als compromis tussen veiligheid en mi
lieubehoud. Dit voorstel voor een
stormvloedkering passeert in zeer korte
tijd, nog in 1 974 de 2e Kamer. Kosten
ruim 3 miljard gulden. De werken in de
mond van de Oosterschelde worden
stilgelegd. De technische studies naar
de uitvoerbaarheid van een storm
vloedkering beginnen en in de zomer
van 1976 besluit het kabinet tot de
bouw van een pijlerdam. Kosten toen al
4 5 miljard gulden. Beheer en inrich
ting van de toekomstige Oosterschelde
