wonen in middelburg 192 noemde drietal een poging gedaan om het terrein dat vroeger in gebruik was bij de vereniging 'Loon voor werk' te kopen met de zelfde opzet. Blijkbaar heeft men het terrein, dat later Eigen- haardstraat zal worden genoemd, geschikter gevonden. Erme- rins zag de wenselijkheid van de verkoop van de grond door de gemeente niet. Den 200,- die het opbracht zou al niet opwe gen tegen het bedrag van f 1333,- die de gemeente moest uit geven voor de aanleg van een gedeelte straat. Als daar nu aan zienlijker huizen kwamen te staan die via de belastingen de ge meente meer profijt opleverden, was het nog wat anders. Erme- rins: 'En ik vraag mij zelve af: hoe is het dan toch hiertegenwoordig met den toestand der arbeiderswoningen gesteld? Keer ik in ge dachten een 20-tal jaren terug, dan is die na het mij voorkomt in vele gedeelten verbeterd en zijn zij in aantal toegenomen. Ga naar buiten de Dampoort: daar vindt men in den Karelsgang, in de Werfstraat een groot aantal geschikte woningen; maar niet alleen daar - ook aan den anderen kant der stad in de Lange Geere, in de Seisstraat, op den Beenhouwers-, den Schoor steenvegers-, den Pottenbakkerssingel enz.; in gedeelten van wijk K.MenQ vindt men vele nieuwe gebouwde woningen. En mocht men zich soms ongerust maken, dat in wijk P waar adres santen verlangen te bouwen, geene voldoende gelegenheid zal bestaan om behoorlijk onder dak te komen, dan diene ter ge ruststelling, dat in de onmiddellijke nabijheid van den gevraag- den grond het voornemen bestaat op eigen terrein een 20-tal woningen te bouwen, met den aanleg waarvan men reeds een begin heeft gemaakt.' Ermerins is dan ook zo vrij om tegen het voorstel van burge meester en wethouders te stemmen. Het lid van de raad, J.F.van Dunné, een man met een zeer scherpe tong, heeft het bij het rechte eind als hij beweert, dat het trio Bolle-Ghijsen- Wibaut de bedoeling hebben 'woningen te bouwen, welke uitstekend aan den kleinen man, den arbeider voldoen niet alleen, maar ook beoogen den arbei der eigenaarte doen worden van zijn huis. Eene poging in dien geest verdient m.i. ondersteund te worden, vooral als adressan ten bereid zijn om voor den grond den eenmaal door den raad zelf vastgestelden koopprijs te betalen. Het is waar, er staan hier nog wel woningen ledig, maar die zijn öf voorden werkman ongeschikt'öf zij behooren aan z.g. huisjesmelkers, die al bijster weinig voor den werkman over hebben.' Voordat wij op de bedoeling van dr.J.C. Bolle en de zijnen in gaan, willen wij nagaan wat er zoal gedaan was op het gebied van de woningbouw voor de werkman. Op 29 oktober 1 878 vond 's middags op de hoek van de Lambrechtstraat en Pen- ninghoeksingel een plechtigheid plaats die op een steen is ver eeuwigd. De steen met de inscriptie 'De eerste steen gelegd door Jhr.Mr.J.W.M.Schorer. Burgemeester. 29 October 1 878', vind men onder het middelste raam aan de zijde van de Penninghoeksingel. Jhr.Johan Willem Meinard Schorer, fa milielid van Jhr. Leonard Schorer was in 1871 burgemeester van de Zeeuwse hoofdstad geworden, een van de veleSchorers die een magistraatsfunctie in Middelburg hebben bekleed. De plechtigheid van de eerste steen vond plaats op een met vlag gen versierd terrein. Na de woorden van de voorzitter van de bouwmaatschappij 'Eendracht maakt macht', A.J.Adriaansen, Het complex aan de Penninghoeksingel met gedenksteen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1982 | | pagina 10