de norbertijnen in de zee-landen 198 te Jeruzalem met de nadruk op verza king van alle privaat bezit als voorwaar de tot één zijn van hart en ziel. Stellen wij opnieuw Walcheren voor in de 1 2e eeuw, thans veilig achter dijk en duin, waar op kruisingen van wegen, beter gezegd op kruisingen van kreek ruggen, de parochies verschenen, de huidige dorpen waarin de kerken dik wijls ook geografisch het middelpunt waren of nog zijn. Wegen waren een groot deel van het jaar onbegaanbaar, het vervoer gebeur de via de watergangen, de landbouwers voeren naar de stad en omgekeerd zien wij later de abt, edelen en regenten in een schuit de rand van het eiland be zoeken om de toestand van de zee weringen te bekijken. Omdat de ziels zorg het domein van de Norbertijnen was zullen de eerste contacten met de ruwe, onbehouwen bevolking van het Walcherse land niet eenvoudig zijn ge weest. De eerste anderhalve eeuw van het bestaan van de abdij is ongetwijfeld van beslissend belang geweest voor de latere bloei: in de eerste tijd zeker op het geestelijk vlak, later ook in het ma teriële, zowel binnen als buiten Zee land. Sedert de 13e eeuw hield de uitbrei ding van Middelburg gelijketred met de uitbouw van de abdij. Visueel ook was de abdij het centrum met haartwee ker ken, een voor de abdijgemeenschap en een voor de centrumparochie, met de abdijtoren als het middelpunt dier we reld, om Nescio te citeren. De zegeningen in de vorm van privile ges, geschonken door roomskoning Willem II rond de jaren 1 250, daalden in gelijke mate neer op destad en deab- dij, Floris V volgde het voetspoor van zijn vader. Symbool van Vlaamse in vloed was het stadsrecht geschonken aan de stad in 1217; schenkers waren een Vlaamse gravin en een Hollandse graaf. Is het niet veelzeggend, dat de in 1 256 in het noorden omgekomen Wil lem II, begraven is te Middelburg? Kort tevoren was door hem aan de klooster gemeenschap de status van abdij ver leend. Het is niet alleen de abdij van Middel burg die in de 14e en 1 5e eeuw door schenkingen en erflatingen een aan zienlijk grondbezit verwerft en wat meer is de gehele ambachtsheerlijkheid Oostkapelle, ook de andere Premon- stratenser abdijen - ik noem hier alleen de Brabantse - zien wij uitdijen in machten invloed. Het bezit vanïonger- lo strekt zich bijna tot 's-Hertogen- bosch uit. In de Staten van het gewest Brabant was de invloed van de Norber tijnenabdijen overwegend. Van de twaalf prelaten van Brabant „wezende van de eerste staat", die geacht werden de gehele Brabantse clerus te vertegen woordigen, behoorden er zeven tot de orde van Prémontré. De abt van Middelburg zal eenzelfde rol vervullen, maar dan als enige, in de Sta ten van Zeeland, maar eerst in de Staten van Walcheren. De macht van de abdij steunde op Walcheren op haar grond bezit waaraan toegevoegd moet wor den dat de abt tevens ambachtsheer was. Samen met een vertegenwoordi ger van de edelen en later aangevuld met een representant van de stad Mid delburg, maakten zij in waterstaatsza ken de dienst uit op Walcheren. Onder hun beheer viel de belasting voor het onderhoud van watergangen, sluizen, dammen, dijken, wegen enz. Door het bezit van de ambachtsheerlijkheid viel aan de abten ook vele malen het water graafschap, later dijkgraafschap van de Vijfambachten (later Noordwatering) toe. Sinds 1438 vinden wij een bijna ononderbroken reeks van abten in dit ambt terug, tot en met Nicolaas van der Borcht, meer bekend onderde naam Ni colaas de Castro: de eerste en laatste fungerende bisschop in Middelburg. Een afspiegeling van dit college van de Staten van Walcheren zien wij in de Staten van Zeeland met als belangrijk ste taak het toestaan van de bede. Doorzijn rang als geestelijke was de abt zelfs het eerste lid. Is macht bevorderlijk voor het geestelijk leven? De vraag stellen is haar beant woorden. De orde van Norbertus kwam snel tot grote bloei in geheel Europa. 600 abdijen, proosdijen en prioraten telde de orde in de loop der eeuwen. Wij zien de spankracht van het geestelijk le ven in de loop van de 14e en 1 5e eeuw verminderen: het is in de 16e eeuw of lauwheid de boventoon viert. Een nieu we hervormingsbeweging, sterker nog dan die van Gregorius, gepaard met oorlogstoestanden, inquisitie, splitsing van de Nederlanden, verwoestingen, vaagt abdijen weg, verjaagt de geeste lijken, brengt onrust allerwege. Tijdens het beleg van Middelburg sterft De Castro in mei 1573. Nicolaas van der Borcht had zich nog verdienstelijk ge maakt door zijn bouwbedrijvigheid in het abdijcomplex, maar wordt verder omnia mediocriter, in alles middelma tig, genoemd. Hij ontving zijn gasten op Tijdens de lunch.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1983 | | pagina 6