mededelingen 33 bliek destijds zeer populair. Vooral bij de uitvoering van deze sonate bleek hoezeer het lichte timbre en de doorzichtige bas een vereiste is voor de uitvoering van muziek uit deze tijd. Op de moderne vleugel met zijn zware bas is een acceptabele uitvoering van quatre-mains muziek nauwelijks mogelijk. In het derde deel werd voor het eerst de Turkse trom toegepast, een trommelslag op de zangbodem met het slaan van twee belle tjes, waarmee dit onderdeel fungeerde als de Symfonie „mit dem Paukenschlag", wat op het reeds ver gevorderde uur zijn effect niet miste! De beide pianisten oogstten een warm applaus voor deze voortreffelijk uitge voerde sonate. Op deze plaats past nog een afzonderlijk compliment aan Leen de Broekert, niet alleen omdat hij door het uitvallen van enige ande re medewerkenden het gehele programma voor zijn rekening moest nemen, maar ook omdat hij zich in korte tijd reeds zeer ver trouwd heeft gemaakt met het bespelen van deze vleugel, die een geheel andere techni sche en muzikale benadering vraagt dan on ze moderne concertvleugel. Na het concert werd nog het glas geheven op deze bijzonde re gebeurtenis en waardevolle aanwinst voor de verzamelingen van het Genootschap. Tenslotte nog enige gegevens over de vleu gel. Het instrument is gebouwd omstreeks 1820 door de Weense pianobouwer Anton Zierer (1765-1833) en diens zoon Aloys An ton (1802-1828). De vleugel heeft zes peda len: Verschiebung, waarbij het mechaniek ver schuift zodat de hamers resp. 3, 2 of 1 snaar aanslaan; vooral in de laatste stand ontstaat een zeer helder geluid door het wegvallen van zwevingen. Fagot: een perkamentrol op de snaren geeft een zinderend geluid, ter imitatie van het gelijknamig blaasinstru ment. Forte, waarbij de dempers worden ge licht zodat de snaren doorklinken en door resonantie de toon sterker wordt. Moderator, waarbij een strook wollen stof tussen ha mers en snaren schuift, zodat het geluid ver zacht. Harfe, waarbij een dikke laag stof tus- senschuift, wat een harpeffect veroorzaakt. Turks Muziek, waarbij een hamer tegen de zangbodem slaat, een lamel op de onderste snaren meetrilt en twee belletjes worden aangeslagen. Bij de restauratie, uitgevoerd door de heer J. H. Kluiver, conservator van de Werk groep Muziek, is de zangbodem uitgeno men en hersteld, het mechaniek herzien, de besnaring vernieuwd en de kas uitwendig gerepareerd. Het ligt in de bedoeling in het voorjaar een publiek presentatieconcert te organiseren. Bijgaand twee afbeeldingen van de vleugel: een totaalaanzicht en het kla vier met ornamenten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1984 | | pagina 33