zonneveld 1909-1984 86 In 1919 werd Lize van den Broecke op genomen in het bestuur van de op 7 mei 1913 in de sociëteit „De Vergenoe ging" te Middelburg opgerichte Provin ciale Zeeuwsche Vereeniging tot be strijding der tuberculose. Deze vereni ging kreeg in 1 914 de arts Hoorweg tot secretaris, dezelfde die in 1 929 zo sym pathiek over het werk van de opricht ster van Zonneveld had geschreven. Tussen de besturen van de genoemde Zeeuwsche Vereeniging en de stichting Zonneveld bestond een sterke persone le unie. De artsen Orbaan en Hoorweg, secretaris en districtsarts van de Ver eeniging traden toe tot het bestuur van Zonneveld, evenals jhr. W. Z. van Tey- lingen, de burgemeester van Oostka- pelle, sedert het begin van Zonneveld een grote steun voor het werk van Lize van den Broecke. Verder maakten de dames Van Woelderen en A. G. van der Have-Lucieer, arts te Kapelle, deel uit van het bestuur der stichting. C. A. van Woelderen, burgemeester van Vlissingen en voorzitter van de Zeeuw sche Vereeniging tot bestrijding der tu berculose heeft in een gedenkschrift de band tussen Zonneveld en de Vereeni ging beschreven. „De doktoren Orbaan en Hoorweg hebben dadelijk in 1 929 al hunne bekwaamheid, ervaring en werk kracht in dienst van Zonneveld gesteld, om hiervan eene modelinrichting te maken, daarbij krachtdadig geassis teerd door hunne collega's Van der Ha ve en Vaandrager, den behandelenden geneesheer en aan Mevrouw van der Have komt daarbij onze zeer bijzondere dank toe voor hare zeer bekwame en getrouwe zorgen als secretaresse-pen- ningmeesteresse der Stichting. Zonne veld werd door nieuwbouw belangrijk vergroot waarvan de officiële inge bruikstelling met een onthulling van een gedenkplaat ter nagedachtenis van de stichtster op 25 Maart 1935 plaats had door Mevrouw Quarles van Ufford, geb. Baronesse Mulert tot de Leemcule. Zonneveld bezit thans eene capaciteit van 70 kinderbedden". Aldus het ge denkschrift van 1938. Intussen was de stichtster, Elisabeth Di- na van den Broecke, op 23 oktober 1 932 overleden. Altijd attent schreef zij kort voor haar dood aan een nichtje een briefje als dank voor een geschenk, „ik moet je toch met een enkel woord dan ken voor wat je voor mij gedaan hebt. Het is niet gemakkelijk onze innigste en met strijd gewonnen overtuiging mee te deelen en daarom weet ik, dat je het deed uit liefde voor mij en om mij te hel pen. Het boekje wordt eiken dag open geslagen, soms 's nachts, als ik niet sla pen kan. Soms geeft het mij rust. Maar wat is het moeilijk iets te bereiken in de hoogere dingen; tenminste voor mij is het strijden tot nu toe". Op portretten toont haar gezicht een mengeling van vriendelijkheid en ge strengheid. Haar optreden wat betreft Zonneveld als inrichting maakt een be sliste indruk, maar haar houding tegen over zelfbewuste verpleegsters ver toont aarzeling en onzekerheid. „Haar" kinderen, haar „gezin", waren het mid delpunt, maar tot kort voor haar dood worstelt zij om zekerheid in haar gees telijk leven. De periode tot aan het veertigjarig jubileum (1949) Het is frappant dat het zeehospitium „Zonneveld" al de jaren door een goede publiciteit heeft gehad. Dat lag voor een deel aan de aard van de instelling, maar ook aan de wijze waarop het bestuur naar buiten optrad; het schuwde de pu bliciteit niet, integendeel. Een voor beeld hiervan is het veertigjarig jubi leum in februari 1949, dat ruim aan dacht in regionale en landelijke kranten kreeg. Natuurlijk kwam hier ook uitvoe rig de rol die Lize van den Broecke in het geheel had gespeeld ter sprake. Het zijn vooral de secretaresse-penningmees- teresse van de stichting, mevrouw Van der Have-Lucieer, en de geneesheer van „Zonneveld", dr. B. Vaandrager, die in uitvoerige interviews de geschiede nis en betekenis van de instelling naar voren brachten. Dr. Vaandrager kreeg ter gelegenheid van het jubileum het ridderschap van de Orde van Oranje- Nassau, mevrouw Van der Have kreeg deze onderscheiding een jaar eerder. De jaren 1 935 tot 1 949 zijn de jaren van expansie. Nauwelijks was de uit breiding in maart 1935 een feit of de eerste groep van dertig kinderen uit Rotterdam kwam in „Zonneveld" aan. Dit was het gevolg van een overeen-

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1984 | | pagina 6