vi:r jaar zeeuws cultuurbeleid
105
Onderricht in slagwerk.
(Zeeuwse Muziekschool, Kuiperspoort Middel
burg)
De harppiste. (Zeeuwse Muziekschool).
De Kuiperspoort te Middelburg. Links de Zeeuwse
Muziekschool en het Zeeuws Instituut voor Kunst
zinnige Vorming.
M adelburg voor de voordelen, die
voortzetting van de samenwerking
biedt. Terneuzen doet ook mee, maar
blijft plannen maken voor het invoegen
v i zijn afdeling in de muziekschool.
Zo blijft er een aanzienlijk gekortwiekt
Zi V over, ook omdat het - meer dan de
iziekscholen - de gevolgen onder-
idt van de bezuinigingen.
C idersteuning
De provincie heeft dus gekozen voor
afzonderlijke instelling, die de on-
isteuning van de kunstzinnige vor-
n ng - vooral in het onderwijs - ter
:nd zal nemen. Aan deZeeuwseCultu-
rtie Raad wordt in 1 981 gevraagd, een
an voor zo'n instelling te maken. Een
r .anco start is echter niet mogelijk. Zo
in in de provincie al vele jaren twee to-
oeladviseurs werkzaam, die zich ook
ezig houden met dramatische vor-
mg. En het - lopende - AKU-project
ander stimulerend beleid heeft ook
het een en ander opgeleverd,
nd 1 980 kunnen - vrij onverwachts -
vijf half-time consulenten beeldende
rrming worden aangesteld, die voor-
pig onderdak krijgen bij het ZIKV.
oor de stimulering van de kulturele
vorming in het voortgezet onderwijs
kan eveneens een consulent in dienst
worden genomen, terwijl een muziek-
konsulent in het vooruitzicht wordt ge
steld. Hoe het met de SCZ zal aflopen is
dan nog niet bekend, maar er moet wel
rekening mee worden gehouden dat
vanuit die organisatie schoolvoorstel
lingen en -concerten worden bevor
derd. Ook een onderdeel van de kunst
zinnige vorming. In 1980 is tenslotte
een - door de Zeeuwse Culturele Raad
geïnitieerde - Werkgroep Edukatieve
Tentoonstellingen aan het werk ge
gaan, die kleine exposities met lesbrie
ven maakt die in de scholen kunnen
worden gebruikt. De Zeeuwse Culturele
Raad vindt dat deze consulenten en ac
tiviteiten het beste bijeen kunnen wor
den gebracht in een nieuw instituut op
provinciaal niveau. Dan kan er een
hecht ondersteuningsteam ontstaan en
een duidelijk adres, waaraan vanuit het
onderwijs - maar ook uit het sociaal-
cultureel werk en de amateuristische
kunstbeoefening - vragen om onder
steuning kunnen worden gericht.
Volwasseneneducatie
Wat nu volwasseneneducatie heet is al
tijd een belangrijk aspect geweest van
het cultuurbeleid, zoals dat door de
Zeeuwse Culturele Raad is bevorderd.
De raad stond daar niet alleen in; ook de
andere provinciale culturele raden heb
ben dat steeds als een voornaam aan
dachtspunt gezien. Dat moest ook wel,
want het officiële onderwijs had daar
15 a 20 jaar geleden nauwelijks aan
dacht voor.
Aan het begin van de jaren zeventig is
de belangstelling voor volwassenene
ducatie beperkt tot een vrij kleine
groep. Nederland heeft dan - in verge
lijking met enkele andere Europese lan
den - een grote achterstand op het ter
rein van onderwijs-, scholings- en vor
mingsmogelijkheden voor volwasse
nen. Het idee van de permanente edu
catie leeft dan. Die komt er in het kort
op neer dat mensen gedurende hun he
le leven mogelijkheden moeten hebben
om verder te leren. En daarbij gaat de
aandacht natuurlijk in de eerste plaats
uit naar degenen, die in hun jeugd wei
nig kansen hebben gehad om onderwijs
te volgen.
In 1971 organiseert de Zeeuwse Cultu
rele Raad een conferentie over perma-
