het vergruisde beeld: het graf van rooms-koning willem II 45 sche figuren de Rechtvaardigheid en de Vrede hielden de plaat op. Stuk voor stuk worden dan de bekroning, de wa pendragers, het timpaan, de zeven deugden, de putti met wapenschilden, het heraldisch programma en de epitaaf van gravin Ada beschreven. Over de eventuele kunstenaars worden suggesties gedaan maar zekerheid is er niet. „Hoe dan ook, de Middelburgse mo numenten hebben zeker een belangrijke plaats ingenomen in de ontwikkeling van de Nederlandse beeldhouwkunst, meer bepaald in die van het met beeldhouw werken versierde grafmonument. En men mag gerust stellen dat de kunst van Cornells Floris erdoor beïnvloed is ge weest. Het kortstondig bestaan van de Middelburgse kunstwerken en hun onbe kendheid in de kunstgeschiedenis hebben tot heden verhinderd dat in te zien Ten slotte het graf van Floris de Voogd, nog bestaand in een nis tussen twee steunberen van de zuidmuur, dat ten on rechte als het graf van Willem II werd beschouwd. Dit graf werd in 1817 ont dekt door N. C. van Lambrechtsen van Ritthem. Het verslag van de ontdekking werd gepubliceerd in de Nieuwe Ver handelingen van het Zeeuwsch Genoot schap der Wetenschappen, 1 821Lam brechtsen identificeerde het zonder meer met het graf dat in 1542-1546 voor Willem was opgericht. „De opvat ting als zou het grafbeeld van 1 542- 1 546 dagtekenen is sindsdien in on bruik geraakt, om evidente redenen van vorm en stijl. Maar de identificatie van de voorgestelde persoon bleef tot heden in omloop: treffend voorbeeld van het taaie voortleven van misvattingen". In overdrachtelijke zin is door het vinden van de beschrijving van 1 559 het beeld vergruisd: in de Koorkerkte Middelburg is al lang niet meer het graf van Willem II; hetgeen ons de oorlogstoestand van mei 1940 heeft overgelaten is de tombe van Floris de Voogd. Mevrouw Dhanens voert overtuigende bewijzen hiervoor aan. De tombe heeft niet het gedeelde wapen van Willem, zij heeft verder geen koninklijk of keizerlijk teken en zij is duidelijk middeleeuws. De letterlijke vergruizing van het renais sancistische wandgraf van Willem II is duidelijk. Ongemoeid gelaten door de beeldenstorm van 1566, sloeg in de nacht van 24 op 25 januari 1 568 de bliksem in de Lange Jan. Doordat de brandende spits op de houten gewelven van de koorkerk viel, brandde de kerk bijna geheel uit. Verloren gingen het re tabel van Gossaert, het fraaie koorge stoelte en de wapenschilden van het Gulden Vlies. Van het wandgraf van Wil lem II bleef nog iets gespaard. De koor kerk kwam in 1574 in hervormde han den en werd in 1 603 voor de eredienst in gebruik genomen. De vijfzijdige koor sluiting werd als consistoriekamer inge richt. „Dat wat in 7568 van de grafmo numenten was overgebleven werd toen ongetwijfeld opgeruimd. Immers, in 1603 had de stadsregering het inzicht Nisgraf van Floris de Voogd, overleden 1 258, teruggevonden in 1817. Interieur koorkerk tijdens restauratie 1904-1909. Rechts: nis graf Floris de Voogd. een nieuwe sepulture voor koning Willem te doen maken. Dit voornemen moest wellicht een rechtvaardiging inhouden voor het opruimen van de resten van het monument die voor de consistoriekamer hinderend waren. Overigens kwam van het voornemen niets terecht, zoals dik wijls in dergelijke gevallen, evenmin trou wens a/s in 1625 toen het voornemen werd herhaald. Nochtans is omtrent de si tuatie van het grafmonument een traditie blijven leven. Nog in 1751 wordt ge schreven dat de koning in de abdijkerk be graven is, naar men meent ter plaatse van de consistoriekamer". Summa summarum: mevrouw Dhanens heeft een belangrijke studie gepubli ceerd met een schat aan kunsthistori sche gegevens. Het middeleeuwse graf van Willem II is in 1492 vergruisd. Het nieuwe praalgraf onderging in 1568 hetzelfde lot, in beide gevallen door vuur. Sedert 1817 dacht men dat het gevonden graf van Willem was. Dat beeld is thans ook vergruisd. Wel is er in 1 955 een nieuw beeld van Willem II bo ven de Gistpoort te Middelburg, aan het uiteinde van de Abdij, geplaatst, een schepping van prof. L. 0. Wenkebach. Wij denken dat dit beeld door de studie van mevrouw Dhanens een nieuw relief zal krijgen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1986 | | pagina 7