- 2 - De stad Tholen. is op 16 mei 1452 grotendeels in vlammen opgegaan en de meeste monumenten dateren dan ook van na die datum.Zo ook het Stadhuis van ongeveer 1460 en als zovele Zeeuwse monumenten een ontwerp van de bouv/meestersfamilie Keldermans. Het bordes is in de l8e eeuw vernieuwd en draagt de wapens van Tholen, van het nog oudere moeder-ambacht Schakerloo, van de provincie Zeeland en van de Oranjes, dat er overigens in de Franse tijd is afgehakt Het gebouw wordt thans nog uitsluitend voor ceremonieële zaken gebruikt, de secretarie zetelt in Sint Maartensdijk. De Onze Lieve Vrouwenkerk dateert eveneens grotendeels van na de stadsbrand van 1452,maar bij de restauratie in de vijftiger jaren van deze eeuw zijn de fundamenten van een 13e eeuwse kerk gevonden. Het onderste deel van de toren is in de 14e eeuw gebouwd, maar werd na l46o verhoogd om in evenwicht te komen met de vergrote herbouwde kerk. De Gasthuiskapel werd na verplaatsing van het gasthuis voor vele zaken gebruikt en later zelfs opgedeeld in woningen, maar pas in 1974/75 in de huidige vorm gerestaureerd. De kapel wordt thans ge bruikt voor kerkdiensten en tentoonstellingen. Van de overige plaatsen noodt zeker Sint Maartensdijk tot een bezoek, mede omdat het steeds een speciale band met de Oranjes heeft gehad. De Koningin voert nog steeds de titel "Vrouwe van Sint Maartensdijk". Verscheidene leden van de van Borssele-familie waren ambachtsheren van Sint Maartensdijk en bewoonden het grote slot juist ten noorden van de huidige kern. De laatste van Borssele, Frank, was tevens de laatste echtgenoot van Jacoba van Beieren, maar overleed kinderloos in 1470, waarna het inmiddels smalstad geworden dorp met omliggende bezittingen overging aan uiteindelijk Anna van Egmont (van Buren), de eerste vrouw van Willem van Oranje. Het slot is rond 1820 ge sloopt, maar een flink aantal schilderijen van de Oranjes werd voor dien overgebracht naar het onlangs inmiddels grondig gerestaureerde stadhuis van de smalstad. Thans zetelt daar het eilandbestuur, terwijl het waterschapshuis nagenoeg op de plaats van het slot is gebouwd. Het eiland Tholen heeft zijn overwegend agrarische karakter steeds behouden, ondanks een begin van moderne industrialisatie. Een oudere vorm daarvan, de meekrap-industrie, is ook op Tholen van groot belang geweest, waarbij in 15 meestoven de wortels van de meekrap uiteindelijk tot poederkleurstof voor de wolindustrie werden verwerkt. Toen die kleurstof echter in de laatste decennia van de vorige eeuw eenvoudiger uit andere grondstoffen kon worden bereid, verdween de teelt van meekrap rond de eeuwwisseling volledig. Ondermeer de historie hiervan vormt een onderdeel van het aardige streekmuseum voor Tholen en Sint Philipsland, genaamd "De Meestoof", maar in feite gevestigd in het oude gemeentehuis van Sint Annaland. Zelfs voor een groot aantal Zeeuwen is Tholen toch een wat minder bekend gebied, en daarom zeker een bezoek waard. Het bestuur.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1986 | | pagina 32