/-V de overgang van axel, een herwaardering van de gebeurtenissen tussen 1565 en 1590 164 Intocht van Alva te Brussel, 1 567, dienstige oorzaak van de Opstand. Alva maakte ook haast met de installatie van diverse nieuwe bisschoppen. Bo vendien werden verschillende steden en grote heren tot de orde geroepen, daar waar zij niet hadden meegewerkt aan de tenuitvoerlegging van maatregelen van het centraal bestuur. In dit kader wijzen we ook op het doordrukken van de nieu we belastingen. We hebben hier dus te maken met een - zoals we dat zouden kunnen noemen - religieus-bestuurlijke, politiek-bestuurlijke en/of financieel- bestuurlijke oorzaak. Kortom: het verzet tegen het vorstelijk centralisme in de breedste zin. Om een voorbeeld te stellen als uiting van de herstelde macht van het centraal gouvernement, werden de graven van Egmont en Horne publiekelijk terecht gesteld. Uiteraard liggen ook sociaal-economi sche oorzaken en persoonlijke teleur stellingen en ambitiesten grondslag aan de Opstand, maar die laten we hier ver der buiten beschouwing. Zij nog opge merkt dat de motieven, die de opstande lingen van 1566/67 hebben bewogen tot hun strijd tegen de Spaanse over heersing niet over één kam te scheren zijn met die van 1 572, en evenmin met de motieven die na de Pacificatie van Gent tot hernieuwde opstand hebben geleid. Verder konden de oorzaken van gewest tot gewest, van stad tot stad en zelfs van bevolkingsgroep tot bevol kingsgroep verschillen. De grote ver scheidenheid op het punt van de oorza ken van de Opstand tegen Philips II heeft ertoe geleid, dat het onderzoek zich niet meer zozeer concentreert op het zoeken naar algemene verklaringen, maar dat het accent ondermeer is komen te liggen op het regionaal onderzoek en het on derzoek per sociale groep. Laat ons nu bezien welke rol ons gebied en met name welke rol Axel in die Op stand heeft gespeeld. 3.2. De invallen der Watergeuzen, 1572-1576A) De innamevan Den Briel op 1 april 1 572 kwam voor de Spanjaarden als een don derslag bij heldere hemel. Daarbij bleef het evenwel niet, want enkele dagen ia- ter vielen ook Vlissingen en Veere. Wat hadden deze Watergeuzen nu voor in dit gebied en in de Zeeuwse wateren met hun veroveringen? Hadden ze werkelijk een vooropgezet plan tot systematische verovering van Vlaanderen voor Oranje, gezien in het licht van de Calvinistische invloed hier voor 1 566/67, of niet. Hoe reageerde het Vlaamse gewest hierop? Vanaf mei beginnen de Watergeuzen met hun invallen op het Vlaamse kustge bied, met name ook in de Vier Ambach ten. Midden 1572 heerst er alhier dan ook een algemene paniek. Eind dat jaar wordt de situatie zelfs kritiek, wanneer de Geuzen steunpunten krijgen te Den- dermonde en nabij Eeklo. Maar de Geu zen beperken zich tot wat vlugge suc- cesjes en tot brandschatting. Zo werd de baljuw van Axel, die met veel geld in zijn beurs langs Dendermonde reisde enkele duiten lichter gemaakt; hij was met de schrik vrijgekomen en deed zijn relaas in Axel. De Geuzen gingen dus niet over tot Graaf van Horne (1 524-1 568). 7' m 1 H Graaf van Egmont (1 522-1 568).

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1986 | | pagina 10