philip en robert Sidney, gouverneurs van vlissingen
174
len burgemeester van Londen, lid van de
groep financiers onder Edward III. Het
meest karakteristieke element van het
huis uit de tijd van Pulteney is de Hall,
van respectabele afmeting, gebouwd
toen de oorlog met Frankrijk uitbrak ge
volgd door uitbarstingen van de pest, de
plaag van de late middeleeuwen. Onder
de eigenaren van Penshurst tot de Sid
neys tellen we koningen, hertogen en la
gere adel.
Philip Sidney was de zoon van sir Henry,
geridderd in 1 551en lady Mary Dudley,
oudste dochter van de hertog van Nor
thumberland. Henry was nog geen twee
en twintig en zijn vrouw ongeveer zes
tien jaar toen zij trouwden. Sir Henry
bracht het tot hoge posten in het land:
lord deputy van Ierland en lord president
van Wales. Een bekwaam en onzelf
zuchtig man, die voor zijn diensten zelfs
geen dank werd gebracht. In 1572
moest hij zelfs bedanken voor de baron-
nentitel omdat die van hem te grote fi
nanciële offers zou vragen.
Vader Henry heeft op zoon Philip een
grote invloed gehad. Als Philip leerling is
op de school te Shrewsbury schrijft de
vader in 1566 „his sonne of tender
years". Het begin van deze brief is al
veelzeggend, want vader Henry schrijft
dat hij van zijn zoon twee brieven heeft
ontvangen, één in het Latijn en de ande
re in het Frans. Het tekent de latere re-
naissance-dichter en diplomaat, die zich
in verschillende talen vlot en exact kon
uitdrukken. Eerst en vooral, schrijft zijn
vader: Laatje hart zich in waarachtig ge
bed verheffen tot God Almachtig. Even
later merkt hij op, dat hij de betekenis,
het onderwerp en de woordkeuze van
hetgeen hij leest goed tot zich moet la
ten doordringen, „so shall you both en
rich your tongue with wordes an your wit
with matter and judgement wil grow as
yeares groweth in you." En verder: Wees
vrolijk, maar let op je woorden, want het
leed dat een woord kan veroorzaken is
dikwijls moeilijker te genezen dan een
wond die door het zwaard is toege
bracht.
„Ge zult met hem te Parijs zijn tijdens
den Bartholomeusnacht", zegt Huizin-
ga. Philip is dan enige tijd aan zijn Grand
Tour bezig. In de laatste week van mei
1572 trok een speciaal gezantschap on
der de leiding van de Earl of Lincoln naar
Parijs met in zijn gezelschap Philip Sid
ney. In zijn paspoort, uitgegeven in de
naam van koningin Elisabeth, stond dat
hem werd toegestaan naar landen over
zee te gaan met drie dienaren, vier paar
den en alles wat hij verder nodig had en
daar twee jaren te verblijven „for his at
taining the knowledge of foreign lan
guages". Zijn verblijf te Parijs duurde bij
na drie maanden. Op 9 augustus kreeg
hij van de Franse koning. Karei IX, de
titel van baron en een aanstelling als
„Gentleman-in-Ordinary of the Royal
Bedchamber". In augustus 1572 gistte
het in Parijs. Sinds 1 570 hadden de Hu
genoten een betrekkelijke vrijheid ge
kregen, ook aan het hof was de invloed
van de hervormden toegenomen door
toedoen van admiraal Caspar de Colig-
ny, leider van de hervormde adel. Ter ge
legenheid van het huwelijk van 's ko-
nings zuster waren te Parijs talrijke adel
lijke Hugenoten aanwezig. In de nacht
van 23 op 24 augustus - de Bartholo
meusnacht - werd door de roomse
adelspartij een verschrikkelijk bloedbad
onder de Hugenootse edelen aange
richt. Duizenden slachtoffers in Parijs,
tienduizenden in de provincies. Philip
Sidney en zijn vrienden konden het land
verlaten, maar nooit werd de indruk
weggewist die dit gebeurde op hem had
gemaakt. Het versterkte bij hem de zaak
van het protestantisme.
Protestantisme
Eén van de vrienden - een vaderlijke
vriend - van Philip Sidney is Hubert Lan-
guet geweest, die hem gedurende zijn
Europese reis belangrijke adviezen heeft
gegeven. Het was tevens zijn leermees
ter. Languet was onder invloed van Me-
lanchton tot de reformatie gekomen.
Huizinga: „Van 1 573 af had zijn vaderlij
ke vriend Hubert Languet hem in bijna
eiken brief de lotswisselingen van de
Nederlanden voor oogen gehouden,
hem telkens weer gezegd: de zaak der
Nederlandsche vrijheid is ook Enge-
land's zaak. Die overtuiging was in den
jongen Sidney mee opgegroeid, ge
paard aan de vaste hoop, dat de bittere
strijd tot zegepraal zou leiden, dat al dit
lijden niet vergeefsch zou zijn. „Wat de
Nederlanden betreft, waarlijk ik zie niet
in, hoe het beter zou kunnen gaan. Want
al staat dat overschoone land in vuur
gloed, men moet bedenken, dat de
Spanjaarden zonder zulk een brand niet
verdreven kunnen worden". Dit schrijft
Sir Henry Sidney (1 529-1 586), vader van Philip en
Robert.
Lady Mary Dudley, dochter van John, Duke of
Northumberland, moeder van Philipen Robert, over
leden 1 586.
