philip en robert Sidney, gouverneurs van vlissingen 183 Lord Admiraal Howard in een officieel verslag over de verwonding van een van zijn mensen: hij werd verwond, op de zelfde wijze als Sir Philip Sidney, boven de knie, en het been geheel gebroken, een zeer ernstige verwonding. Het was geheel ongebruikelijk in officiële mede delingen dergelijke vergelijkingen te maken, maar het beeld van Sidney kwam onweerstaanbaar naar boven. Was Sidney "a spirit without spot", zoals Shelley hem later idealiseerde, en ver meld is op het standbeeld te Zutphen? Of moeten we het houden op de uit spraak van Horace Walpole, die hem gruwelijk overschat vond met een paar armzalige verzen, met een lamentabele herdersroman, en verder niets? Volgens Walpole stierf hij ten gevolge van de doldriestheid van een vrijwilliger na een leven waarin hij schreef op de koudbloe dige wijze van een Mademoiselle Scude- ri [Frans schrijfster], Philip Sidney was een mythe geworden om niet te zeggen een heilige. Het symposium in Leiden heeft nogmaals duidelijk gemaakt wie hij werkelijk was: een man van de renais sance en een voorvechter van het pro testantisme, een schrijver die in zijn Ar cadia de idealen van "a man of action" beschreef, in zijn Defence of Poetry de idealen van een dichter tot uitdrukking Koningin Elisabeth I (1533-1603). bracht en in Astrophil and Stella zijn menszijn openbaarde (Ringler). Hij schreef voor zijn eigen plezier en voor dat van zijn familie en vrienden en niet om een groot publiek te bereiken. We hebben Robert Sidney achtergela ten bij zijn huwelijk met de hem zo dier bare Barbara Gamage. Ook zij moest Ro bert dikwijls missen bij zijn verblijven te Vlissingen en in het leger van Leicester. Voor zijn optreden bij Zutphen werd Ro bert op 7 oktober 1 586 tot ridder gesla gen en ging verder tijdens de regering van Elizabeth als Sir Robert Sidney door het leven. Op zijn sterfbed maakte Philip zijn broer duidelijk wat de werkelijke waarden in het leven waren. Robert moest als erfgenaam de talrijke en inge wikkelde zaken regelen die bij het bezit van huizen en land behoren. Hij heeft ook zijn aandeel gehad in de regeling van de begrafenis op 1 7 februari 1 587 waarvan de stoet zo indrukwekkend in beeld is gebracht doorThomas Lant, een „gentleman-servant" van Philip Sidney, zoveel als een belangrijk lid van de huis houdelijke staf. De serie gravures waar op elk onderdeel van de stoet is afge beeld aangevuld met namen en tekst be slaat een lengte van tien meter. De stoet bestond uit 700 personen en zijn laatste gang naar St. Pauls werd door duizen den mensen al wenend aanschouwd. Van de Nederlandse afvaardiging reden voorop Joos de Menin, pensionaris van Dordrecht en Jacob Valcke, pensionaris van Goes en lid van de Raad van State. Het is Robert Sidney die na afloop de de putatie bedankte in het Frans. In korte bewoordingen zei hij dat de dood van zijn broer bijzonder te betreuren was en vooral hem zeer bedroefde. Hij bracht dank aan de Staten-Generaal voor de eer de familie Sidney aangedaan „int com pareren inden rouwe opde begravinge deur heurluyder gedeputeerden". Ro bert verklaarde verder dezelfde liefde voor de zaak van het land te hebben als zijn broer en beval zich ten dienste daar voor aan. Robert Sidney, gouverneur Robert moest wachten op de post van gouverneur van Vlissingen. Lord Wil- loughby volgde Philip op als gouver neur, ras gevolgd door sir William Rus sell. Eindelijk, in juli 1 589, kreeg hij zijn instructies voor Vlissingen waar zijn broer zo kort had mogen verblijven. Van zijn handel en wandel in Vlissingen, maar ook wat hij op Penshurst en aan het hof van Elizabeth deed, zijn wij zeer goed op de hoogte door de uitgave van vijf delen in de reeks van de Historical manuscript Commission: Report on the manuscripts of Lord de L'Isle Dudley preserved at Penshurst Place, versche nen 1 925-1 962. Door de al eerder ge noemde vondst van zijn gedichten en het verschijnen van een biografie over hem van de hand van Millicent V. Hay in 1 984 is hij uit de schaduw van zijn broer gehaald. Over de biografie is in The Ti mes Litterary Supplement (27 sept. 1985) een kritiek verschenen die we moeten onderschrijven. Het is geen bio grafie geworden maar meer geschied- dan levensbeschrijving. Van haar weten wij dat Sidney van de dag van zijn opvol ging in het gouverneurschap op 12 au gustus 1589 tot de dood van koningin Elizabeth op 23 maart 1603 68 maan den in Vlissingen is geweest en 93 en maand daarbuiten, respectievelijk in ja ren uitgerekend 5.66 en 7.81. Robert Sidney leed aan een nauwelijks te gene zen ziekte: heimwee. Terug uit Engeland in de Scheldestad verlangde hij weer naar Penshurst waar zijn vrouw en kin- Robert Sidney (1 563-1 626), gouverneur van Vlis singen 1 589-1 616. Tekst: „inveniam viam aut faciam": ik zal een weg vinden of maken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1986 | | pagina 29