de abdij van middelburg
67
Boven: alleen de muren staan er nog, 1 940. Links: de gymnastiekzaal, boven midden de commissariswoning,
rechts de S.P.Q.M.-poort. (Foto: Piet Vreke)
Onder: de acht ramen aan de zuidzijde van de gymnastiekzaal.
we vooral de westzijde van de Abdij be
lichten.
Reeds voor de tweede wereldoorlog had
de provincie grote behoefte aan uitbrei
ding van de kantoorruimte. Het rijk had
te zorgen voor de huisvesting van de
provinciale griffie. Het kocht daartoe
eind 1 936 hetVenduhuisderNotarissen
om daarin het districtsbureau van de
rijksgebouwendienst te herbergen
waardoor ruimte werd vrij gemaakt voor
de provincie. Het Venduhuis of Thoolse
huis werd in 1 937/38 grondig gerestau
reerd. het Thoolse huis kreeg zijn naam
omdat in het verleden daar de afgevaar
digden van Tholen in de Staten van Zee
land hun verblijf hadden. De eigenaar
van het Abdijhotel, waarop het rijk zijn
oog had laten vallen voor kantoorruimte
ten behoeve van de griffie, was niet van
zins zijn eigendom te verkopen. Het rijk
spande een onteigeningsprocedure aan
om het hotel in handen te krijgen. Om
die reden schreef Huizinga onder het
hoofd „Kortzichtige monumentenzorg"
zijn stuk in het Avondblad van de Nieu
we Rotterdamsche Courant van 3 maart
1938.
Links onder:
een gedeelte van de gerestaureerde Statenzaal.
In 1 939 was ir. H. de Lussanet de la Sa-
blonière naar Middelburg gekomen voor
uitwerking van de plannen van het rijk.
Mei 1 940 betekende niet alleen het ein
de van deze plannen maar grotendeels
ook de vernietiging van de restauratie
werken van de abdijgebouwen die onder
leiding van J. A. Frederiks gedurende de
periode 1 885-1 91 7 tot stand gekomen
waren. „Hoewel niemand wist welk ver
der onheil de oorlog nog zou brengen
werd toch terstond een plan opgezet
voor een geheel nieuwe indeling van de
abdijgebouwen ten behoeve van de ver
schillende rijks- en provinciale dien
sten", aldus De Lussanet in zijn Verslag
van de restauratie en herbouw van het
Abdijcomplex (Den Haag, 1981).