de abdij van middelburg 71 Huizinga noemde in 1938 de Abdij een der kostbaarste monumenten van ons land en Middelburg de schoonste stad van Nederland en hij eindigde met de waarschuwing: slaat geen schennende handen aan iets wat ge niet herstellen kunt: een sfeer, een stemming. Vreem deling en inwoner spreken thans over de Abdij als een uniek monument waaraan velen hebben meegewerkt. Als dienend restauratie-architect heeft De Lussanet de Zeeuwse prijs niet voor niets gekre gen. In oktober 1986, na tien maanden besluitvorming, moest De Lussanet uit de krant ervaren wat er gaande was en is over de Statenzaal en omgeving met na me de verbouwing van de refter en de beglazing van de galerij aan de commis sariswoning. Er zijn toch fouten die niet gemaakt mogen worden. Ik denk dat Huizinga gelijk had, toen en ook nu, dat de Abdij één van de kostbaarste monu menten is van ons land. Boven: gravure van A. Pz. van de Venne bij een gedicht van Cats, 1618, geheel rechts de latere commissaris woning. Links onder: de herbouwde commissariswoning, 1965. Onder: de ring gesloten, 1972. (Luchtfoto: Slagboom

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1987 | | pagina 33