de abdij van middelburg
71
Huizinga noemde in 1938 de Abdij een
der kostbaarste monumenten van ons
land en Middelburg de schoonste stad
van Nederland en hij eindigde met de
waarschuwing: slaat geen schennende
handen aan iets wat ge niet herstellen
kunt: een sfeer, een stemming. Vreem
deling en inwoner spreken thans over de
Abdij als een uniek monument waaraan
velen hebben meegewerkt. Als dienend
restauratie-architect heeft De Lussanet
de Zeeuwse prijs niet voor niets gekre
gen. In oktober 1986, na tien maanden
besluitvorming, moest De Lussanet uit
de krant ervaren wat er gaande was en is
over de Statenzaal en omgeving met na
me de verbouwing van de refter en de
beglazing van de galerij aan de commis
sariswoning. Er zijn toch fouten die niet
gemaakt mogen worden. Ik denk dat
Huizinga gelijk had, toen en ook nu, dat
de Abdij één van de kostbaarste monu
menten is van ons land.
Boven: gravure van A. Pz. van de Venne bij een gedicht van Cats, 1618, geheel rechts de latere commissaris
woning.
Links onder: de herbouwde commissariswoning, 1965. Onder: de ring gesloten, 1972. (Luchtfoto: Slagboom