archeologische kroniek van zeeland over 1 986
185
voor het eerst duidelijk dat de Kauter-
heuvel prehistorische bewoning had ge
kend. Toen werd een vergelijkbare pijl
punt aangetroffen, welke zich momen
teel in expositie in het Zeeuws Museum
in Middelburg bevindt. De toegenomen
belangstelling voor de Kauter is een uit
vloeisel van het eind 1 985 door R. Bleij-
enberg, beheerder van de geologische
groeve, J. de Baar, direkteur van de
basisschool St.-Jozef, de werkgroep
Historie en Archeologie van de Heem
kundige Kring „De Vier Ambachten" en
amateurarcheoloog D. Wiltenburg uit
Oostkapelle in de Schelpstraat uitge
voerde archeologische onderzoek5).
Hierbij konden bewoningssporen wor
den aangetoond die dateerden uit het
Laat-Paleolithicum en/of Mesolithicum
en uit het Midden en/of Late Neolithi-
cum.
Vrouwenpolder-strand (afb. 7)
Door J. Willemse uit Middelburg werd in
1 985 op het strand van Vrouwenpolder
een wel zeer bijzonder artefact opge
raapt. Het betreft een 1 1.4 cm lange, 3.5
cm brede krabber met een dikte van ca
1.0 cm. Hij is gemaakt van grijze vuur
steen met witte insluitsels, die waar
schijnlijk in Spiennes, België is gewon
nen. De krabber is vermoedelijk afkom
stig van het nu grotendeels geërodeerde
oude strandwallenlandschap. Aanvan
kelijk gingen de gedachten uit naar een
datering in het Laat Neolithicum. Een
Afb. 7 Vrouwenpolder-strand. Vuurstenen krabber.
nadere bestudering leerde echter dat we
eerder te maken hebben met een mid-
den-neolithische vondst, hetgeen in
West-Nederland tot de grote zeldzaam
heden behoort6).
Westenschouwen-Westerenban
De heer Deurloo toonde op het Depot
voor Bodemvondsten in Middelburg een
transversale pijlpunt van lichtgrijze
vuursteen die hij op 14 oktober 1983
had gevonden in een stuifketel in de dui
nen van de Westerenban ten zuiden van
de vuurtoren. Het artefact dateert uit het
Laat Neolithicum en kan worden toege
schreven aan de Vlaardingencultuur.
Vooral de flink westelijk gelegen vind
plaats is van belang in verband met de
datering van de vorming van de Oude
Duinen in de kop van Schouwen-Duive-
land.
Oostkapelle-Dunoweg
Bij het graven van een profielkuil voorde
Stiboka-excursie ter gelegenheid van
het verschijnen van de nieuwe bodem-
kaart van Walcheren op schaal 1
10.000 op 5 september werd door G.
Pleijter een tweetal IJzertijdscherven
aangetroffen in of op klei (Duinkerke I)
en onder Afzettingen van Duinkerkell en
III. De laatstgenoemde afzetting was
zeer zandig ontwikkeld en kan worden
geïnterpreteerd als een kustwalafzet-
ting. Er is een pollendiagram opgeno
men. De geologische profielopbouw is
vergelijkbaar met die welke is waarge
nomen in 1965 tijdens het onderzoek
aan de Dunoweg door de Rijks Geologi
sche Dienst en de ROB. De vindplaats
aan de Dunoweg ligt op ca 250 m af
stand: blijkbaar hebben we te maken
met een vrij uitgebreid nederzettingster
rein.
In samenwerking met prof. dr. W. G.
Mook van het Laboratorium voor Alge
mene Natuurkunde van de RU Gronin
gen werd een botmonster van de opgra
ving van 1965 aan een C 14-datering
onderworpen. De datering luidt:
2230±50 BP. Deze datering is vergel ijk-
baar met die van botmateriaal dat is ge
vonden tezamen met IJzertijdscherven
op het strand van Domburg (2165±35
BP)7). Deze dateringen werpen nieuw
licht op de ouderdom van de I Jzertijdbe-
woning en de Duinkerke l-afzetting op
Walcheren.
Sint-Maartensdijk (afb. 8)
ROB-correspondent P. Jasperse uit
Sint-Maartensdijk liet traditiegetrouw
op het Depot voor Bodemvondsten aan
de Balans in Middelburg de door hem in
de afgelopen periode verzamelde vond
sten zien. Tussen de vele IJzertijdscher
ven van de reeds lang bekende buiten
dijks gelegen vindplaats bij het motor
gemaal bevond zich een groot fragment
van een stenen armband van git. De
armband is zeer waarschijnlijk geïmpor
teerd uit het Duitse Rijngebied. Het is
een van de weinige tot nu toe bekende
stenen armbanden uit de Ijzertijd in Ne
derland8).
Afb. 8 Sint-Maartensdijk. Armband van git. Diame
ter ca. 10,4 cm.
Romeinse Tijd
Vlissingen-Welzinge (afb. 9)
Op 1 3 maart vond A. C. Rijken uit Mid
delburg in recent verwerkte, sterk met
veen vermengde grond nabij het ver
dwenen dorp Welzinge een groot deel
Afb. 9 Vlissingen - Welzinge. Beker van aardewerk.
Hoogte 9 cm.
