over boeken 233 in de sonetten, hoewel de maakster er van het - paradoxaal genoeg - in de hier geciteerde regel misschien nog het meest benadert. Het is heel goed mogelijk dat Johanna Kruit niet meer wilde dan, gedragen door de liefde voor haar manende liefde voor de natuur, het Zeeuwse landschap dat ze op haar tocht tegenkwam be schrijven. Als dat zo is, dan is ze daar ze ker in geslaagd. Duidelijker zou dit even wel tot uiting zijn gekomen, als de mooie foto's die Henk Barentsen van deze tocht maakte naast de sonnetten zouden zijn geplaatst. Gaat 't je dus om een poëtisch verslag van een wandeltocht langs de Zeeuwse kusten door een bezield waarnemer, om een sfeertekening van bekende en min der bekende plekjes door een dichteres die vanuit een ontroering schreef en an deren in die ontroering wil laten delen, dan is deze bundel wél „voor jou be doeld". F.v.V. H. G. Hesselink, Geschiedenis der tramwegen in Zeeuwsch-Vlaande- ren 1887-1949. Uitgave van J. Due- rinck-Krachten bv, Kloosterzande, 1984. Prijs f 59,50. Het spoor, in verleden en in heden, oefent op velen een grote aantrekkings kracht uit. Oude ansichten met een stuk je rail erop zijn meer gewild en dus duur der dan andere, om nog maarte zwijgen over de kaarten waarop het rollend ma terieel zelf te zien is. Naast de verzame laar bij wie elk plaatje van een stuk spoor- of tramweggeschiedenis begeer te opwekt, zijn er ook mensen die hun aandacht uitsluitend richten op de ge schiedenis van één bepaalde lijn, maar die over die lijn dan ook letterlijk alles aan de weet tracht te komen: locomo tief- en rijtuignummers, vertrek- en aan komsttijden, gegevens over bedrijfson gevallen enzovoort. Weer anderen werken zich in hun vrije tijd jarenlang in het zweet teneinde een bonk roest terug te toveren tot wat hij ooit was: een glimmende locomotief in perfecte staat van onderhoud. En als die locomotief dan eindelijk op een mooie zomerdag de loods uitrijdt om met een sliert wagons achter zich een inmiddels in ere hersteld oud baanvak nieuw leven in te blazen, dan heeft de plaatselijke VVV er een toeristische attractie van de eerste orde bij! Maar niet alleen de historie wekt de inte resse, ook de nieuwste ontwikkelingen worden op de voet gevolgd. Zo kan er in ons land geen nieuw station worden geopend, geen nieuwe spoorbrug of -tunnel in gebruik worden genomen en geen nieuw type trein, tram of metro worden ingewijd, zonder dat een horde enthousiasten zich ter plaatse verza melt, gewapend met blocnote, camera en bandopnameapparaat. Enige tijd ge leden zag ik op een druk kruispunt in de Amsterdamse binnenstad midden tus sen het voortrazende verkeer een ver stilde figuur in merkwaardige houding: voorovergebogen, met de hand dicht bij het wegdek: een passerende tram miste de man op een haartje. Bij navraag bleek mij dat het hier ging om iemand met een grote voorliefde voor het hoofdstedelij ke openbaar vervoer; hij was daar bezig het geluid van een tramstel dat binnen kort zou worden afgedankt voor het na- STOOMGEMAALOOSTERSCHELDE (2) Zoals we teruggaan: omdat wat vastligt niet meer los wil raken. Er braken ramen waardoor wind nu ongehinderd binnen kon. Vogels verzonnen een begin en namen alle ruimte in die over werd gelaten. Het water van de weel bevroor en alles wat hier hoort werd stiller dan het was. We passen op dat we niet storen omdat wat ongezien gedaan wordt eigenlijk niet mag. Van binnen zie ik wat ik eerder had bedacht en word het kind dat hier begon. Een kromme trap verbergt nog stappen naar omhoog waar ergens boven voor een raam verlangen ligt. Gezichten krijgen naam. Ik zie voordat we gaan hoe ver de einder is. Gemis is een bezit dat meereist als je gaat wanneer je het als afscheid in je denken draagt. Stoomgemaal „Oosterschelde", eiland Tholen. (Foto: Henk Barentsen).

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1987 | | pagina 31