Ui Zeeuwsch Dagblad s
NIEUWE VOLKSVERZEKERING
Minister Veldkamp legt S.-E.R. plan voor:
HET EINDE
de korte, bewogen geschiedenis van het zeeuwsch dagblad
4
hervormden blijven vinden dat een pro
testants-christelijk blad niet heel het
volk bereikt. Dat laatste heeft dr. Dank
baar (Goes/Wilhelminadorp) al eerder,
n.l. op 1 2 maart 1 945, in een brief aan
hoofdredacteur R. Zuidema geschreven,
n.l. „dat hetgeen van hervormde zijde tot
ons volk gezegd moet worden, zoveel
mogelijk ook in de z.g. neutrale pers
wordt opgenomen, opdat ook de velen,
die er niettoe komen zich op een positief
christelijk blad te abonneren, deze din
gen onder de ogen krijgen".
Overigens kan dr. Dankbaar zich zeer
wel de bestaansreden van zo'n blad in
denken - en hij kan zich ook goed voor
stellen dat er hervormden zijn die daar
aan willen meewerken.
Typisch één of ander?
Heeft de positiebepaling van de veertien
hervormde predikanten in het voorjaar
van 1 945 nu tot gevolg gehad dat de
PZC een typisch hervormd blad voor
hervormde lezers is geworden en het ZD
een gereformeerde krant die uitsluitend
door gereformeerden en anderen uit de
gereformeerde gezindte werd gelezen?
Die conclusie kan niet zonder meer wor
den getrokken. Hervormde oprichters
van het ZD waren representanten van
bepaalde stromingen of richtingen on
der de hervormden: ds. J. Batelaan van
Tholen, later zendingsdirector en predi
kant in algemene hervormde dienst te
Utrecht, ds. W. Vroegindeweij te Poort
vliet, de al genoemde ds. J. den Hollan
der uit Haamstede, later ds. J. S. Hartjes
uit Vlissingen, ds. B. G. A. van der Wiel
uit Tholen, ds. C. Metselaar uit Goes.
De vanaf het begin van de krant gefunc
tioneerd hebbende commissie van vaste
medewerkers had een brede samenstel
ling naar kerkelijke (en politieke) deno
minatie.
Toch moet worden vastgesteld dat het
ZD in de brede hervormde kring nooit
vaste voet heeft gekregen, maar wel
werd gelezen in gezinnen van een be
paalde hervormde signatuur.
Het ZD had o.a. abonnees onder leden
van de Gereformeerde Bond in de Ned.
Hervormde Kerk, maar niet in overvloe
dige mate. Met name op Tholen beston
den in die groep - evenals trouwens on
der de leden van de Geref. Gemeenten -
nogal wat bezwaren tegen het ZD omdat
het in nieuwskeuze en commentaren te
weinig rekening hield met de in ge-
Het laatste nummer van het Zeeuwsch Dagblad, verschenen 1 september 1962.
PROT 1ST AN TS CHRIST (LUK DAGBLAD VOOR ZCILAND
Zware geneeskundige
risico's dekken, taak
van fonds beperken
DE;
ling Nap dr «crkurtL -1'rL ko.lraNrrb'*rml op allr p
Dit i> «4 in dr alp-Iopcn jaren hrt prtal fr-rr-1 bi
Zreuvrl. ü«blj.l Trjjrnutrr rrn aicii NOOftKtlrntlr Ir:
mrrcirle Iridiog NJO hrt blad lllrt EOtf.
Do Nfrkorlinf N«n dr ithriddijd Inrit botrpdirn
jlpe|o|,rn nuindrn srolr ptoblrmen frwbapru. Met
Dagblad >»n dr per.
rlkr nacht bet Zccuwgch
1938 >1
ïorgd. Dr leiding v
AU4I.ISS DEMONSTREERT
noemde kringen geldende opvattingen.
Er werd gekozen voor de PZC, onder het
motto dat een duivel op klompen lang
niet zo gevaarlijk is als een duivel op
pantoffels.
Overigens moet ook worden gezegd dat
tal van gereformeerden om allerlei rede
nen het ZD niet wilden lezen en bewust
kozen voor de PZC. En tenslotte kwam
het ZD ook bij mensen van wie men dat
bepaald niet zou hebben verwacht: me
diakeuze is ingewikkelder dan op het
eerste gezicht mag worden veronder
steld.
Ideaal
Eind oktober 1 949 richt het bestuur van
de stichting ZD zich met een brief tot alle
kerkeraden in Zeeland. Dringend wordt
de medewerking ingeroepen „om tot het
ideaal te geraken: in ieder christelijk ge
zin het Zeeuwsch Dagblad". Daar wordt
aan toegevoegd: „De predikanten en ou
derlingen kunnen aan de bereiking van
dit ideaal uitnemend medewerken door
bij het huisbezoek in de gezinnen der ge
meente hierover te spreken en de grote
waarden van de christelijke pers onder
de aandacht te brengen". Gewaagd
wordt van een goede en dankbare sa
menwerking voor het christelijk pers-
werk, „één van de weinige terreinen van
werkzaamheid, waarop wij als christe
nen gezamenlijk kunnen optrekken".
In de brief wordt ook gewezen op de
kwade gevolgen van een neutrale krant
in het christelijk gezin. Zo wordt het fu
nest genoemd voor de jonge mensen uit
die gezinnen als zij worden opgewekt tot
bezoek aan cabaret, dancing en bios
coop. En dat is nog niet alles: „Niet al
leen in de grote steden, maar ook op het
platteland hebben wij met de dreigende
gevaren van wereldgelijkvormigheid,
defaitisme, oppervlakkigheid en slijtend
verantwoordelijkheidsbesef te rekenen.
Mede daarom is een christelijke krant
noodzakelijkheid".
Fel verdediger van het ZD is o.a. de Mid
delburgse gereformeerde predikant H.
Veldkamp. In het begin van de jaren vijf
tig schrijft hij een kleine brochure onder
de titel „Onze dagelijkse gast", die op
ruime schaal wordt verspreid. Scherp
neemt hij stelling tegen de „neutrale
pers". Hij heeft uitgerekend dat het ZD
maar acht cent per dag kost: vier postze-