herinneringen aan het wooldhuis
169
L
ten op het Wooldhuis ter beschieting
van het eiland. Een zware granaat ver
woestte het dak en de ronde kamer van
mijn vader. Kolonel Rose uit Edinburgh,
die ik later ontmoette, nam zijn intrek in
de kelders van het halfverwoeste huis.
Op 1 9 november zag ik het met mijn va
der terug. In de zitkamer werd op de par
ketvloer gekookt met benzinetanks.
Mijn vader beklaagde zich en dat werd
toen verboden. Het huis was een chaos
toen het vrij kwam. De gaten werden
tijdelijk gedicht door de maatschappij
„de Schelde", die er met de directie in
trok. In 1 947 kwam er een herstelbeta
ling van f 28.000,- los, zodat de ergste
schade kon worden gerepareerd. De
Schelde bewoonde het keurig en het
voldeed weer aan het doel. In 1 953 was
het voor f 310.000,- verzekerd, maar na
de watersnood verkocht mijn moeder
het Wooldhuis voor f 60.000,- aan de
Schelde. Mijn vader was in 1 951 overle
den, ikzelf zat voor mijn doctoraal in Am
sterdam en ik had geen zeggenschap
over deze transactie. Toch hebben vrien
den en verwanten mij verweten, dat ik
dit toen niet wist te voorkomen, en niet
heb weten te bewerkstelligen het
Wooldhuis aan een liefdadig doel of ont
vangsthuis voor de gemeente, waartoe
het bestemd was, te geven of verkopen.
Men dient mijn moeders psychische
noodsprong te zien in het licht van de
watersnoodramp van 1 953. Velen raak
ten de kop kwijt en deden dingen waar
zij later spijt van kregen. Het huis werd
vervolgens spoedig door de Schelde
verkocht aan een particulier, de veearts
De Groof, die er een aantal jaren in
woonde, waarna het in andere handen
overging.
Conclusie
Nu de sloop in de nabije toekomst voor
komen is, zou ik willen pleiten om het
Wooldhuis, en mogelijk „Waailust" met
„De Zandlooper" erbij, op een gemeen
telijke provinciale of landelijke monu
mentenlijst te plaatsen. Het is een ge
niaal gebouwd huis van een bijzonder
karakter en stijl uit de jaren dertig. Goed
gerestaureerd en welonderhouden, met
witbespoten kiezelsteenmuren, kan het
nog lang het „oogenlicht" en sieraad van
het ronde eindpunt der Vlissingse boule
vard blijven. Moge „Luctor et Emergo"
indruk teruggekregen. Als Vlissings mo
nument zou het de moeite waard zijn om
het weer in ere te herstellen en het op
nieuw wit te laten spuiten!
In november 1944 werd er door de
Schotten vier uur om het Wooldhuis ge
vochten. Het is bekend dat vanuit Bres-
kens de geallieerde kanonnen zich richt
weerstonden we de nachtelijke bombar
dementen tot we in november 1940
naar Middelburg evacueerden. Mijn va
der bleef alleen achter, totdat de Duitse
Generale Staf, ik meen in begin 1941,
het stralend witte Wooldhuis bezette en
het geheel grijs schilderde ter camoufla
ge. Het huis heeft nooit die frisse witte
De eetkamer met de lamp van Leerdamglas.
