Keuren van alle hoofdsoorten op
controlebanden of semi-automati-
sche keurtafels, met snelheden tot
80.000 stuks per uur.
Toch bleef in deze jaren de toenemende
capaciteit van de produktie altijd een fa
se achter bij de nog sterker stijgende
vraag. Er waren weliswaar twee kort du
rende inzinkingen in verband met de be
stedingsbeperking van 1 956 en de eco
nomische afkoeling in 1961, maar deze
werden voor Vitrite prompt gevolgd
door een sterke opleving van de vraag,
waardoor van een verminderde jaarafzet
geen sprake was. Deze tijdelijke inzin
kingen brachten daarentegen telkens
een niet onwelkome drukverlaging op
de produktie met zich mee.
Met de sterke expansie gingen aanzien
lijke investeringen gepaard, waarvoor
de uitstekende financiële resultaten
goed van pas kwamen. De vernieuwin
gen en uitbreidingen der produktiemid-
delen konden geen voortgang vinden
zonder aanpassing en uitbreiding van de
fabrieksruimten.
Hier volgt een opsomming van de bouw
activiteiten:
1954 Nieuwbouw voor een
tweede ovenstraat in ge
bouw I.
1957 Uitbreiding van gebouw
II ten bate van de sorteer-
en pakafdeling, toevoe
ging van de expeditie uit
gebouw III, samenvoe
ging van de gebouwen I
en II door overkapping
van de scheidende gang.
1962-64 Grote uitbreiding van
complex l-ll met ca 4.000
m2 en circa 1.400 m2 bor
des, nieuw groot mes
singmagazijn, nieuwe
machinekamer, nieuwe
ruime mechanische
werkplaats, uitbreidin
gen van de finishing-,
sorteer- en pakafdelin-
gen en van de expeditie
ruimte. Bouw van de
batchtoren voor een mo
derne glasvoorbereiding.
Alles werd gebouwd en
ingericht zonder onder
breking van de produktie.
Verbouwing in het kan
toorgebouw ten behoeve
van personeelszaken en
medische dienst.
Nieuwe fabriekskantoren
voor de fabricagestaf.
Verbouwing van gebouw
III ten behoeve van een
dameskantine.
Laatste uitbreiding aan
de westzijde van complex
l-ll voor een loshaven,
een montage-afdeling,
1964
1965
1966
1967
27
Na afloop van de installatie van de eerste ondernemingsraad door directeur Hesselink op 26 augustus 1 955,
poseren de leden voor de fotograaf.
een grote kantine op de
eerste en tekenkamers op
de tweede verdieping.
Vele vernieuwingen kwamen tot stand
door over de bestaande gebouwen heen
te bouwen waarna oude muren en daken
werden gesloopt. Wederom deden zich
geen onderbrekingen in de produktie
voor.
De bouw van de batchtoren riep weer
standen op in de gemeente. In samen
werking met het ingenieursbureau
Tebodin was een 30 meter hoge toren
ontworpen voor een capaciteit van 450
ton glas. De hoge toren kon afhankelijk
de goedkeuring van de gemeentelijke
schoonheidscommissie niet verkrijgen,
maar dankzij de medewerking van ir. H.
de Lussanet de la Sablonière, rijksarchi
tect voor het abdijherstel, werd een
fraaier profiel ontworpen en kreeg het
beton een crêmekleurtje, waarmee aan
de bezwaren was tegemoet gekomen.
Maar waarom eigenlijk een toren?
Het in Arnemuiden geproduceerde glas
mengsel (batch) werd door hettransport
naar Middelburg ongunstig beïnvloed in
zijn homogeniteit. Bovendien was het
smelten van vitrite-glas aldaar verlaten
sinds de afschaffing van de laatste loop
ovens in de glasperserij. Er was dus alle
reden om de glasvoorbereiding naar de
Maisbaai te verplaatsen, ware het niet
dat op het vol bebouwde terrein geen
plaats was voor de apparatuur en de op
slag der grondstoffen. Toen werd het
idee geboren het proces van de batchsa-
menstelling van hoog naar laag te doen
geschieden.
Intussen moest men ervaren dat het in
dustriële breukglas niet meer in vol
doende mate verkrijgbaar was, met het
gevolg dat men ook milieuglas ging ver
werken. Zodoende trad Vitrite toe tot het
recyclingproject van de gemeenten Mid
delburg en Vlissingen. Milieuglas is he
laas zwaar verontreinigd met vuilnis van
de meest uiteenlopende soort. Het zijn
vooral de stoffen die niet in de ovens
smelten, zoals jeneverkruiken, gebroken
borden, kopjes, schalen en kannen,
waarvan zelfs de kleinste stukjes niet
J. J. Claas, afkomstig van Philips, benoemd tot hoofd
afdeling Financiën en administratie 1954, adjunct
directeur 1967-1978.