Keuren van alle hoofdsoorten op controlebanden of semi-automati- sche keurtafels, met snelheden tot 80.000 stuks per uur. Toch bleef in deze jaren de toenemende capaciteit van de produktie altijd een fa se achter bij de nog sterker stijgende vraag. Er waren weliswaar twee kort du rende inzinkingen in verband met de be stedingsbeperking van 1 956 en de eco nomische afkoeling in 1961, maar deze werden voor Vitrite prompt gevolgd door een sterke opleving van de vraag, waardoor van een verminderde jaarafzet geen sprake was. Deze tijdelijke inzin kingen brachten daarentegen telkens een niet onwelkome drukverlaging op de produktie met zich mee. Met de sterke expansie gingen aanzien lijke investeringen gepaard, waarvoor de uitstekende financiële resultaten goed van pas kwamen. De vernieuwin gen en uitbreidingen der produktiemid- delen konden geen voortgang vinden zonder aanpassing en uitbreiding van de fabrieksruimten. Hier volgt een opsomming van de bouw activiteiten: 1954 Nieuwbouw voor een tweede ovenstraat in ge bouw I. 1957 Uitbreiding van gebouw II ten bate van de sorteer- en pakafdeling, toevoe ging van de expeditie uit gebouw III, samenvoe ging van de gebouwen I en II door overkapping van de scheidende gang. 1962-64 Grote uitbreiding van complex l-ll met ca 4.000 m2 en circa 1.400 m2 bor des, nieuw groot mes singmagazijn, nieuwe machinekamer, nieuwe ruime mechanische werkplaats, uitbreidin gen van de finishing-, sorteer- en pakafdelin- gen en van de expeditie ruimte. Bouw van de batchtoren voor een mo derne glasvoorbereiding. Alles werd gebouwd en ingericht zonder onder breking van de produktie. Verbouwing in het kan toorgebouw ten behoeve van personeelszaken en medische dienst. Nieuwe fabriekskantoren voor de fabricagestaf. Verbouwing van gebouw III ten behoeve van een dameskantine. Laatste uitbreiding aan de westzijde van complex l-ll voor een loshaven, een montage-afdeling, 1964 1965 1966 1967 27 Na afloop van de installatie van de eerste ondernemingsraad door directeur Hesselink op 26 augustus 1 955, poseren de leden voor de fotograaf. een grote kantine op de eerste en tekenkamers op de tweede verdieping. Vele vernieuwingen kwamen tot stand door over de bestaande gebouwen heen te bouwen waarna oude muren en daken werden gesloopt. Wederom deden zich geen onderbrekingen in de produktie voor. De bouw van de batchtoren riep weer standen op in de gemeente. In samen werking met het ingenieursbureau Tebodin was een 30 meter hoge toren ontworpen voor een capaciteit van 450 ton glas. De hoge toren kon afhankelijk de goedkeuring van de gemeentelijke schoonheidscommissie niet verkrijgen, maar dankzij de medewerking van ir. H. de Lussanet de la Sablonière, rijksarchi tect voor het abdijherstel, werd een fraaier profiel ontworpen en kreeg het beton een crêmekleurtje, waarmee aan de bezwaren was tegemoet gekomen. Maar waarom eigenlijk een toren? Het in Arnemuiden geproduceerde glas mengsel (batch) werd door hettransport naar Middelburg ongunstig beïnvloed in zijn homogeniteit. Bovendien was het smelten van vitrite-glas aldaar verlaten sinds de afschaffing van de laatste loop ovens in de glasperserij. Er was dus alle reden om de glasvoorbereiding naar de Maisbaai te verplaatsen, ware het niet dat op het vol bebouwde terrein geen plaats was voor de apparatuur en de op slag der grondstoffen. Toen werd het idee geboren het proces van de batchsa- menstelling van hoog naar laag te doen geschieden. Intussen moest men ervaren dat het in dustriële breukglas niet meer in vol doende mate verkrijgbaar was, met het gevolg dat men ook milieuglas ging ver werken. Zodoende trad Vitrite toe tot het recyclingproject van de gemeenten Mid delburg en Vlissingen. Milieuglas is he laas zwaar verontreinigd met vuilnis van de meest uiteenlopende soort. Het zijn vooral de stoffen die niet in de ovens smelten, zoals jeneverkruiken, gebroken borden, kopjes, schalen en kannen, waarvan zelfs de kleinste stukjes niet J. J. Claas, afkomstig van Philips, benoemd tot hoofd afdeling Financiën en administratie 1954, adjunct directeur 1967-1978.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1989 | | pagina 29