Traverse Een tentoonsteilingsproject in Zierikzee
De visvazen. Foto P. Honhoff.
De deur wordt een onderdeel van het
totale beeld maar wordt tevens
benadrukt. Aan weerszijden van de
deur zijn wachters afgebeeld. Door hun
vorm en bepantsering lijken ze op
vissen. De patronen lijken op heral
dieke motieven.
Door het signaalachtige vorm- en kleur
gebruik (in de etsen) wordt de door
gang (de deur) gemarkeerd. Als teken
van de aanwezigheid van een grens
tussen binnen en buiten, beschutting
en openheid.
Poëzie
Lennie van Vugt combineert in haar
werk verschillende materialen, zoals
hout, lood en glas, maar ook aller
hande voorwerpen worden erin
verwerkt.
„Mensen en menselijkheid vormen het
thematisch uitgangspunt voor mijn
werk. Mijn meest recente werk ken
merkt zich door een ontwikkeling van
horizontale projecties (schaduwbeel
den uit eerder werk) in landschappen
naar verticale figuraties. Anonieme sil
houetten met daarin soms mytholo
gische verwijzingen en symbolen die
illustreren en relativeren". De discipline
waar hij zich doorgaans toe beperkt, is
schilderen. De uitdaging van deelname
aan projecten als Traverse ligt voor
hem grotendeels in het gegeven ver
scholen dat hij enigszins afwijkt in
technisch en thematisch opzicht.
Projecten als Traverse zijn voor hem
een aanvulling en een verrijking door
de contacten met andere kunstenaars
die eruit voortvloeien. Zo liggen de
figuren die hij speciaal voor Traverse
gemaakt heeft welke in reliëf te zien
De samengestelde objecten vertellen
een eigen verhaal. Er liggen vaak
poëtische gedachten en schetsen aan
ten grondslag die voortkomen uit haar
belangstelling voor details en vluchtige
situaties. „In Zierikzee heb ik me laten
inspireren door het gegeven „water,
zand en vissen". Deze thematiek sluit
goed aan bij haar andere werk. Voor
Traverse maakt Lennie van Vugt een
aantal „visvazen". Deze komen buiten
te staan in de nissen bij de Zuidhaven
poort. In de „voorkamer" wordt de
poëzie en ironie die haar werk
kenmerkt, zichtbaar in een samen
gesteld object voortgekomen uit een
frappante gedachte over vissen en
water.
Simon Woudwijk baseert zich op een
heel oud thema uit de epiek. Over zijn
werk en motivatie zegt hij het volgende:
69
